Charlotte

13.çarşaf

Emma gözüne çarpan ışık hüznesiyle uyandı.

İlk farkettiği şey bir yatakta uzanıyor oluşuydu.

Ama bu yatağın kendi yatağı olmadığını anladı. Çünkü kendi yatağı sert bir zeminden farksızdı. Üzerinde bulunduğu ise yıllardır uzandığı en rahat yatak olabilirdi.

Nicholas. O öldü.

Emma yavaşça doğruldu. Yatağın karşısındaki koltukta Charles'ı görmeyi beklemiyordu.

Hızlıca yataktan kalktı. Yatağın nevresimlerini değiştirmeliydi. Odadaki dolaba gitti ve yeni nevresim takımını çıkarttı.

Gözlerinden durmak bilmeyen yaşlar akıyordu.

Charles hareket etmeden oturmaya devam etti. Kızarmış gözleriyle kızın üstündeki ona küçük gelen elbiseyi süzdü. Elbise o kadar inceydi kızın vücut hatları belli oluyordu.

Kışın nasıl üşümeden durduğunu anlamaya çalıştı Charles.

"Demek sen ve Nicholas?" Emma bir an duraksadı. Yatağın nevresimlerini değiştirmeye devam etti.

Charles ayağa kalktı ve Emma'ya yaklaştı. "Gizli tutmakta gerçekten başarılı oldunuz." Emma Charles'ı duymazdan geldi.

"Sonsuza kadar ağlamayacaksın sanırım?" Sanki Charles'ın söyledikleri Emma'nın kulağına girmiyordu.

Charles Emma'nın kafayı Nicholas ile bozduğunu düşündü. Sinirle Emmayı duvara ittirdi ve bileklerini tuttu.

"Neden beni görmezden geliyorsun?" Emma şaşkınlıktan tir tir titredi. Ardından kafasını öne eğdi. Yüzü ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.

Gözyaşlarının arasından "Özür dilerim." diye fısıldadı.

Charles o an yumuşadı ve Emma'nın bileklerini bıraktı.

Emma koşarak odadan çıkarken onu izledi.

Ardından kendini yatağına attı ve tavana baktı.

Demek Emma da duyguları olan bir insandı. diye düşündü Charles. Emma'yı geldiğinden beri içi boş bir bebek gibi hayal ediyordu nedense. Onun sadece temizlik yapmayı bilen güzel bir kukla olduğunu sanıyordu.

Charles elleriyle yüzünü kapattı. Ah! Neden kardeşi ölmüşken aklında o kız vardı ki? O kızı neden umursuyordu? Ona acıdığı için mi? Evet, şöyle bir düşününce kızın yıllarca sahip olduğu tek şey ince bir elbiseydi. O kız bir köleydi ve acınacak bir haldeydi.

Charles yatağında doğruldu ve homurdandı. Pencereye ilerledi ve camdan dışarı baktı. Neden her şey artık çok boş geliyordu?

Charles masasına ilerledi ve Nicholas'ın ona yazdığı mektubu yeniden eline aldı.

Mektupta yazanlar Nicholas'ın son istekleriydi.

Lütfen Emma'yı benim için mutlu et.
-Nicholas

•••
Selamm!!

İlk olarak sizden özür diliyorum gerçekten kısa bir bölümdü AMA bu taslak birkaç aydır duruyordu ve bi türlü kafamda devamı nasıl bağlayacağımı uyduramıyordum.

Ama çok fazla yeni bölüm isteyen oldu o yüzden ben de birazcık daha düzenleyip paylaşmak istedim bölümü.

Ama yeni bölümler yakında gelecek !!