Time Check: 6:41 am
Habang naglalakad ako sa hallway papunta sa classroom may biglang bumato ng empty mineral bottle sa ulo ko.
"araaaaay!" - napasigaw ako. Ang sakit kaya. Pero bigla kong naalala Monday pala ngayon. Ngayon yung araw na papasok na uli si Kenneth. Mag-iisang linggo ko na syang hindi nakikita at sya lang naman satingin ko ang taong mangangahas asarin ako.
"Kenneth naman eh bakit mo ko bina--" - paglingon ko nagulat ako. Si Emily pala yung bumato sakin, kaibigan ko since before pero hindi kami magclassmate this 4thyear. Napahiya ata ako akala ko kasi si kenneth eh <(0_o)>
"Emily!? Bakit mo ko binato? Adik ka ah trip mo ko?"
"uuyyy.. Kenneth daw?? Balita ko naconfined sya miss mo na noh?" - panunukso nyang sagot
"manahimik ka nga dyan! Ang layo ng sagot mo ah bakit mo ko binato?" - pilit kong iniiba ang topic
"haller? Kanina pa kaya kita tinatawag dyan hindi ka lumilingon. Kaya binato nalang kita xD peace \/ mukhang ang lalim ng iniisip mo ah. Si Kenneth ba yan? Ayeee"
"asa naman! Ewan ko sayo mamaya na tayo mag-usap. Malelate na ko bye" - binilisan ko lakad ko kahit joke lang na malelate nako. Grabe naman kasi feeling ko nasa hot seat ako. Makapanindig balahibo ang mga tinatanong nya haaay mag kaibigan nga kami.
"mahirap itago ang nararamdaman Leigh! Sige ka ikaw din!! :-D" - narinig kong sigaw ni Emily kahit malayo na ko. WTH is she saying? Duh!?
Pagpasok ko ng room nakita kong bakante padin yung upuan ni Kenneth. Wala parin sya, akala ko ba ngayon na sya papasok? Errr! Bakit ko ba sya hinahanap!? Sucks! >///< I don't care! Yes you don't care Leigh!! I DEFINITELY DON'T CARE!!
At The Middle Of Discussion
"what is business letter? ---- anyone? Yes ms. Caberto! ---- I said ms. Leigh!! ---- ms. Leigh Caberto!!"
"a-aah? Yes ma'am. Ano po yun?"
"kanina pa kita tinatawag nakatulala ka. Ok ka lang ba? Are you with us?"
"ma'am I'm sorry but I'm not feeling well"
"then get out! Go to clinic! You are physically present but absent mindedly ms. Caberto dapat hindi nalang kayo pumapasok kung may sakit kayo"
"sorry po ulit ma'am" - I packed my things on my bag then pumunta na ko sa clinic binigyan ako ng gate passed. Napahiya na napagalitan pa. AWESOME!!
Pero ok lang yun pag tumagal makakalimutan din nila yun tiwala lang. Ngayon eto nakalabas na ko ng gate. Pero ayokong umuwi baka magtaka masyado si daddy baka mag alala pa sakin yun dahil sa kasinungalingan kong masama pakiramdam ko eh hindi naman talaga.
Nga pala baka nagtataka ka kung bakit daddy ko lang ang kasama ko sa bahay pati ang dalawa kong pinsan mga adik at may bipolar. Simple lang ang dahilan dyan eh yung si Miranda yung mommy ko kasi eh sumakabilang buhay este sumakabilang bahay na ewan kung bakit? Showbiz? Haha yamusya dun sya masaya eh basta ko maganda anu daw? Basta kami ni daddy masaya. She's so unfair porke may iba na syang mayaman iniwan nya si daddy. Eh si daddy ba? Matagal na syang may iba iniwan nya ba si mommy diba hindi naman kaya she's so unfair! LOL oh diba? Larawan ako ng isang masaya at puno ng pagmamahal na pamilya! May mahal doon may mahal dito! Punong puno ng pagmamahal sik sik lig lig umaapaw!! Ansaya saya palakpakan. Pero ganun pa man napupunan naman ni daddy lahat lahat. He's good enough for me the best Daddy in town! I love him so much :') o sya sya tama na daldal baka mag kaiyakan pa tayo dito eh. ^_^
BINABASA MO ANG
Fling or Real Thing?
Teen FictionSOME PEOPLE ARE MEANT TO FALL INLOVE WITH EACH OTHER BUT NOT MEANT TO BE TOGETHER.