Chapter 4

8 3 4
                                    

"why are you late miss Adelaida?" Caspian asked suspicious.

Hindi agad ako nakasagot sa tanong niya hindi parin ako makapaniwala na siya nga ang bagong manager namin dito. Wala sa itsura niya ang mag manage ng isang business.

"I'm sorry sir it won't happen again i promise" Saad ko.

Kanina kasi may nadaanan akong nag mamagic tricks sa daan naaliw ako 'di ko namalayan ang oras.

"you better be." aniya at matikas na umalis.

nararamdaman kong parang mainit ang dugo niya saakin akala ko pa naman siya na ang magiging kaibigan ko dito sa Taft ngunit nagkamali ata ako. Nabalitaan ko ring wala na ang kanyang ina namatay ito sa sunog tanging ama na lamang ang kanyang kasama.

"howlan, pinatatawag ka ni sir bilisan mo daw" Saad ni mang karlos.

Tagagawa rin siya ng paso pero minsay tumutulong rin siya sa pagdedeliver ng mga product.

"bakit ho? may ededeliver pa ho ako doon sa kabilang bayan, malayo-layo rin ho iyon baka gabehin ako" Saad ko.

Sa matagal-tagal na pamamalagi ko rito ay may napuntahan na rin akong bayan maliban sa Tatf yun ay ang Can-avid. Hindi rin ito malaki ngunit kung ikokompara sa Taft ay masasabing mas malawak ang Can-avid patungo roon ay dinadaanan rin ang ilang mga barangay ng Taft.

"oh sege ako na magdedeliver niyan. Wala na rin naman akong gagawin" he smile genuinely.

Kinuha niya ang susi ng
truck at umalis. Mabait talaga si mang karlos siya ang mga nakagaanan ko ng loob ng bago palang ako rito naaalala niya daw kasi ang anak niya na nasa maynila na kasing edad ko rin.

kumatok muna ako sa pinto bago pumasok baka kasi magalit nanaman, pinaglihi ata ng sama ng loob ang taong ito 'ni hindi manlang marunong ngumiti. Nakita ko siyang ngumiti no'ng una kaming nagkita pero simula noon hindi ko na ulit nasilayan ang kanyang ngiting totoo.

" what do you want?" my brows move a bit confused with his questions.

"Sir kayo po nagpatawag saakin dito remember?" nakita kong kumunot ang kanyang noo na napalitan sa panlalaki ng mata mukhang naalala niya.

" ehem, yeah I just want you to know that you are no longer a delivery girl" aniya.

unti-unting nanlaki ang mga mata ko ng marehistro ko ang sinabi niya. Paano na ako ngayon? hindi pa malaki ang naipon ko sa pasokan, kailangan ko pa mag-ipon! maghihirap na ba ako ng tuluyan?!

"Bago pa kung saan-saan lumipad yang utak mo, magtratrabaho ka dito bilang secretary ko hindi na bilang delivery girl" saad niya. medyo natawa pa siya sa dulo ng kanyang sinabi hmm natawa siya? marunong rin pala siyang tumawa.

"ahh, naku sir okay na ho ako sa pagiging delivery girl na eenjoy ko rin naman ho ang trabaho wag ho kayong mag-alala saakin." malaking-malaki ang ngiti ko abot hanggang tenga. Nag-aalala ba siya saakin? para akong kinikig sa isiping iyon.

"I'm not concerned about you, I'm concerned about my self nagtratrabaho ako dito sa opisinang madumi" nilibot niya ng tingin ang kanyang opisina. Tama nga siya, nakakalat ang mga libro sa sahig malikabok sa gilid na hindi masyadong madalas nagtutungo ang tao. Hindi ba siya marunong maglinis?

"Na wala manlang tumutulong sa'kin. Ikaw ang napili ko kasi ikaw lang ang compatable na maging secretary ko and besides maalam ka sa mga sa pagpapatakbo ng business right? matutulongan mo ako" aniya. akala ko pa naman nag-aalala na siya sa'kin bakit parang nalungkot ako? kinapa ko ang dib-dib ko bakit ang bilis ng tibok? normal ba to?

"hey! what you doin'?"

"I'm sorry! ahm yeah maalam naman ako ng kaunti, medyo natuto ako sa dad ko noon pero magkaiba ang business ninyo ni dad"

Pull me closer (On Going)Where stories live. Discover now