13th

11 0 0
                                    

habang nagmamaneho pauwi si charie ay hindi matigil ang pag agos ng kanyang luha, sa alala ng puno ng hinagpis na at pagmamakaawa sa mga mata ni james

"i taught i already captured every piece of you but i guess, i'm not enough to break that wall behind us...." she wisphers at sa hindi inaasahan ay tila ba nakikiramay ang langit sa kanya ng bigla bigla ito ay lumuha, sa pagpatak ng ulan ay ang paghugalpos ng kanyang puso sa sobrang sakit na nararamdaman

" how stupid i am to compete with her even if she's already dead"

she get off from her car and walk towards the railing of the bridge, she look up at the sky

"Mariam, can you please let him go, hayaan mo na siya sakin parang awa mo na, patay ka na eh... patay ka na pero bakit pinanghahawakan mo pa" sigaw niya sa kawalan na parang maririnig siya ng kung sino man, napaluhod siya sa kalsada at napahagulhol

"i know i'm being desperate pero pwede bang ibigay mo na siya sa akin? aalagaan ko siya...."

nang medyo kumalma ay sumakay na ulit siya sa kanyang sasakyan at pinaandar ito, pero hindi pa rin matigil ang kanyang pagluha nanlalabo na ang mga mata niya sa sobrang pag iyak and in the blink of an eye, isang malakas na kalabog ang namayani sa lugar na iyon

duguan na siya at lahat pero naisip pa rin niyang kapain ang kanyang telepono at tawagan ang binata, and for the last time

"i love you" she said in soft voice
before she finally close her eyes

A/N: this chapter is dedicated to
@yhanalouiiisseee my dear cousin, thank you for my cover

Capturing Engr. Lavigne's Broken HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon