Gül de güller utansın (Drarry)

İyi olacak.

Deneyeceğim hermione. Senin için deneyeceğim. Uyumaya çalışacağım.

                             🔗🌈

Sonraki gün Hermione ve Ron tekrar Harry'i ziyarete geldi.

Harry yorgun görünüyordu. Çok yorgun görünüyordu. Eh,yaklaşık 1 aydır uyumayan birinin böyle görünmesi normaldi herhalde. Hermione çok yadırgamadı.

"Harry! Yine çok yakışıklısın!"

Harry zor da olsa gülümsedi ve cevap verdi:

-'Öyle olmadığımı biliyorum Hermione yalan söylemene gerek yok'

"Hayır ciddiyim! Dimi Ron? Çok yakışıklı değil mi?"

Ron şaşkınca cevap verdi:

"Evet yakışıklı da,sen Pansy'e aşık değil miydin? Harry'e mi yürüyeceksin şimdi?"

-'Aww Hermione sen aşık mı oldun? Pansy'e? Slytherinden olan?'

"Başka Pansy mi var Harry?"

-'Doğru. Hermione çok ortak yönümüz var seninle.'

"Ne gibi?"

-'İkimiz de bir Slytherin'e aşığız!'

Hermione'nin böyle bir şey duymayı beklemediği tepkisinden belli oluyordu.

"HAAA?! KİM O? NASIL BİLMEM?"

-'Şhh, bu bir sır'

"Tamam, pekala. Sen öyle diyorsan."

Ron Harry'nin defterini ve yanında duran kalemi fark etti.

"Ne yapıyosun o defterle? Yoksa iyileşince vermek için aşk mektupları mı yazıyorsun awww"

-'Eh, bir nevi öyle denebilir'

Acıyla gülümsedi Harry.

Ama 2 saniye sonra gülümsemesi silindi. Başının ağrısı şiddetlenmişti. Etrafı bulanık görmeye başladı ve.. BAM!
.
.
.
Gözlerini açtığında Hermione hızlıca kalkıp sarıldı.

"BİZİ SÜREKLİ KORKUTMAYA DEVAM MI EDECEKSİN!"

-'İsteyerek olmuyor,biliyorsun.'

"İyileşmek yerine daha da kötüleşiyorsun.. Üzülüyorum."

-'Ben de üzülüyorum  :('

Üzgün bir surat ifadesiyle baktı Harry.

-'Şey Hermione, bir şey isteyeceğim'

"Hm?"

-'Bana bir şey olursa, üzülmeyeceksin tamam mı? Kafayı bana takmayacaksın. Benim için ağlamayacaksın. Söz ver'

"Ama Harry.. Bir şey olmayacak, öyle konuşma!"

-'Haklısın. Yine de söyleyeyim dedim'

O anda içeri Harry ile ilgilenen doktor girdi. Hermione hemen ayaklandı.

"Eh,biz çıkalı-"

Doktor onları durdurdu.

"Hayır kalın lütfen bayan Granger."

Hermione geri yerine oturdu.

"Bu gece bay Potter ile kalmanızı rica edeceğim."

Hermione gülümsedi.

"Memnuniyetle~ Ama bir sorun mu var? "

Doktor Harry'e baktı. Sonra tekrar onlara dönüp:

"Hayır, hayır. Gayet iyi bir sorun yok. Endişelenmeyin bayan Granger. Daha fazla rahatsız etmeyeyim gideyim ben en iyisi. Dinlenmenize bakın bay Potter."

Doktor odadan çıktı.
Hermione Harry'e döndü hemen.

"Bu gece benden kurtuluşun yok hehehe. İyi olana kadar yanında kalacağım. İyi olacaksın."

-'İyi olacağım'
.
.
.
-'Hermione, Ron'

"Evet Harry?"

Ron da Harry'e döndü ve merakla dinlemeye başladı.

-'Sizi sevdiğimi biliyorsunuz değil mi? Eğer bilmiyorsanız da şimdi öğrendiniz. Sizi çok seviyorum. Bunca zaman yanımda olduğunuz için de çok teşekkür ederim. Hayatımın en güzel zamanlarını yaşadım sizin sayenizde.'

"Bu ne?Bir veda konuşması mı? Ölecekmiş gibi konuşmayı kes Harry"

-'İçimden geldi'

"Peki öyleyse, biz de seni seviyoruz bay seçilmiş"

Harry gülümsedi.
Sanki son saatleriymiş gibi gülümsedi.
.
.
.
Belki de zaten son saatleriydi, kim bilir?

                              🔗🌈

Diğer bölüm final maalesef. Zaten kimse okumuyor ama olsundu. Çok uzatamıyorum yetenek 0 bende. Bugün yarın diğer bölümü de atarım sanırım. Gerçi daha yazmadım ama.
Okuduğunuz/okumadığınız için teşekkürler!♡