Suskun(TAMAMLANDI)

Gerçekler Yavaş Yavaş Ortaya Mı Çıkıyor ?

Selam herkese . Uzun zaman sonra ilk bölüm geldi . Elimden geldiğince uzun yazmaya çalıştım . Umarım beğenirsiniz ❤

Odanın kapısını açtığında gördüğü manzarayla şoka uğrayan Yılmaz'ın yemekte olduğu börek boğazına kalmış ama o haliyle annesinin odaya girmesine engel olmuştu . Azer ve Karaca Fadik'in sesini duyunca paniklemiş ayaklanmışlardı . Azer Karaca'yı banyoya sokarken Yılmaz annesinin odaya girmesine engel olmaya çalışıyordu .

"Anne bırakalım abim uyusun "

"Oğlum çekil saat kaç oldu hala kalkmadı beyfendi "

Azer hızla yatağa geri yatmış uyuma taklidi yapıyordu . Fadik'in içeri dalmasıyla Yılmaz gözlerini yummuştu .

"Şuna bak hala uyuyor . Kalk kalk Azer kime diyorum " Fadik perdeyi hızla açmış güneş Azer'in yüzüne doğru vurmuştu . Yılmaz yerde boncuk arar gibi Karaca'ya bakınıyordu .

"Uyandım ana tamam ya vurma "

Karaca nerde dercesine kaş göz yapmıştı Yılmaz . Azer ise banyoyu işaret etmişti . Karaca sessizce olanları dinlerken Koçovalı evinde Yamaç dışında herkes hüzün içindeydi . Cumali bebegini kaybetmiş Selim'i artık tamamen anlıyordu . Damla odasından hiç çıkmıyor sürekli ağlıyordu . Yamaç ise kazandığı kötü zaferle mutluydu . Sultan farkettiği şeyle ne yapacağını düşünüyordu .

"Az daha yakalanıyorduk "

Fadik'in odadan çıkmasıyla Karaca banyonun kapısını yavaşça aralamış başını kapı aralığından çıkarmıştı . Yılmaz gülerken yüzüne yediği yastıkla bağırdı .

"Ne yapıyorsun abi ya "

"Ne sırıtıyosun lan sen "

"Oo ben sizi kurtarayım bi de fırça yiyeyim bu nasıl iş ya "

Karaca utançla Azer'e bakarken Azer hışımla yataktan kalkıp Yılmaz'ı odadan çıkarmıştı . Karaca'ya döndüğünda utançtan yüzü kızarmış sevdiğine bakıp gülümsedi .

Sofrada sessizlik hakimdi . Gülerek yemek yiyen Yılmaz'ın yüzü Hazal'ın elini tutmasıyla solmuştu . Hızla elini çekip ayağa kalktı .

"Bu akşam herkes evde olsun . Başta da sen Hazal "

"Ne oluyor Yılmaz "

"Akşam öğrenirsin abi "

Evden hızla çıkmıştı Yılmaz . Hazal ise aklındaki şeyi yapmak için kararlıydı . Duygu Yılmaz'ı düşünerek gülerken olacaklardan habersizdi .

"Duygu " yabancı bi sesle arkasını döndü Duygu .

"Kimsiniz "

Kadın sinsi bi gülüşle Duygu'ya doğru yürüyüp karşısına dikildi .

"Hazal ben . Yılmaz'ın eşiyim . " duyduğu son kelime onda şok etkisi yaratmıştı . Hazal akşam başına gelecekleri bilmesede yapacağını yapmıştı . Duygu bu saatten sonra Yılmaz'ı dinlemeyecekti .

Karaca evin manzarasını izlerken Azer'de onu seyrediyordu . Habersizce başını çevirdiğinde gülümsedi . Elleri Azer'in ellerini buldu . Başını Azer'in omzuna yasladığında saçlarının koklandığını anlaması uzun sürmedi .

"Mutlu olucaz "

Azer'in bu dediğine inanmak istesede Karaca bu konuda iyi hissetmiyordu . Olacakları hissediyor gibiydi . O gün olacak olanlar onun için bir şeyin ilkide olsa hayatının en kötü günü olarak kalacaktı .

Sessizleşmişti ev . Azer ve Karaca odada yatarken Yılmaz eve gelmişti . Hazal ve Fadik salonda otururken kapı sesiyle Yılmaz'a dönmüşlerdi . Yılmaz gülsede olanları bilmiyordu .