Chapter 2: Her past

59 2 0
                                    

"Hello, Ren..."

My heart skipped a beat when that familiar voice reached my ears, coming from a person I never could have imagined seing in this place at this moment.

He is wearing a beige polo shirt and a white pants that suits him.

This man possessed a statuesque physique that could easily command the attention of any guest in this room.

"Shion..."

With broad shoulders tapering down to a trim waist, his face, chiseled to perfection, boasted sharp cheekbones that accentuated his piercing sea-green eyes, gleaming with intelligence and warmth.

Framed by a stylishly swept-back chestnut hair, those eyes were further emphasized by a pair of sleek, black-rimmed glasses, perched perfectly on the bridge of his straight nose.

His appearance is presentable, obviously rich, and even more handsome than before.

Sa itsura nya'y hindi sya mapaghahalataang manloloko.

The Shion I met before was different from the Shion who is standing now in front of me.

He chuckled."Ako na ang magbabayad ng mga nasira or if you insist baka gusto mong bilhin ko pa 'tong cheap nyong restaurant."

Taas kilay nya akong tinignan na parang sinusuri ang buo kong pagkato. Pa simple itong ngumiti.

"You okay?"Tanong nito.

Hindi ako nagpatalo at tinitigan ko ito ng masama.

"Ay ang sungit naman ."mahinang sabi nya bago nag iwas ng tingin.

"Anong ginagawa mo dito?" Kung hindi ako nagkakamali ay sya ang taong tinutukoy ni Zen na tumawag sa kanya at naghahanap sakin.

Ngumiti lang ito at inalalayan akong tumayo.

Two years ko na palang hindi nakikita ang ngiting yon at ang presensya nyang nagpapagulo parin sa isip ko.

"Oh hello, Sir! You don't need to pay those damages that she did it will be fine."maarteng sabi ng bakla kong manager habang ngiting ngiti sa kausap nito.

As our eyes met once more, the realization that the person standing in front of me could no longer be mine cut through my heart like a sharp blade.

The weight of this truth was almost too much to bear, masakit parin pala.

Sayang...

Hindi na ako magtataka kung bakit sa dinami dami ng tao na tutulong sa akin ay sya pa ang binigay ng tadhana.

Mapanakit, e!

Even though I don't want to see him, he still insists on making a way to mess up my life.

Bakit ang unfair ng mundo?!

Parang gusto ka na lang maging ice cream at matunaw na lang sa mainit na tingin ng lalaking nasa harap ko.

Dali- dali akong nag alis ng apron at kinuha ang mga gamit ko para umalis na sa hotel na yon.

Wala na naman akong trabaho for the nth time.

Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang nangyari sa restaurant kanina. I think he ruined everything siya lang naman ang gusto kong sisihin sa mga ka malasang nangyari sa buhay ko.

Simula nung huli naming pagkikita ay isinumpa ko na syang malasin at maghirap sa buhay ngunit parang bumalik ata sakin ang sinabi ko.

"Hayssst, nakakapagod na mabuhay."Walang gana kong sabi habang naglalakad.

Napahinto ako ng mapansin kong may sumusunod sa akin. Nilingon ko ito at hindi ako natuwa sa nakita ko .

Hindi pa ba siya kuntento sa restaurant kanina at pati sa pag uwi ay sinusundan ako ng Lalaking kinaiinisan ko.

Mr. Midnight (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon