ဘေရာင္းကီကို အစာေကြၽးၿပီး ၿခံထဲက ေနၾကာပန္းခင္းအေသးေလးကို ရိေပၚေရေလာင္းေနရင္းက အိမ္ထဲက ေရႏြေးအိုး ဆူသံၾကားတာမို႔ ေရပိုက္ကို အျမန္ပိတ္လို႔ အိမ္ထဲ အသည္းအသန္ ေျပးဝင္ရတယ္။ အိမ္ေရွ႕က စားပြဲေပၚမွာ ပုံ႕ပုံ႕ႀကီးအိပ္ေနတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴလုံးက ဆူညံတဲ့ေျခသံေတြေၾကာင့္ စူပုတ္ပုတ္ လွမ္းၾကည့္တယ္။ ရိေပၚ ေရႏြေးအိုး တည္ထားတဲ့မီးဖိုကို ျမန္ျမန္ပိတ္ၿပီး ဘလက္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ဆြဲလို႔ အိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာၿပီး သစ္သားဝရံတာေလးက ခုံေပၚမွာ စာထိုင္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။
ရိေပၚ ဒီေနရာေလးကို ေရာက္ေနတာ သုံးလ ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ ၿခံက်ယ္က်ယ္ထဲ အိမ္ေရွ႕ပိုင္းမွာ ႏွစ္ကန့္ခြဲထားၿပီး တစ္ကန့္က ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဧည့္ခန္းေလး၊ တစ္ကန့္ကေတာ့ မီးဖိုခန္း၊ ေနာက္ဘက္မွာ အိပ္ခန္းတစ္ခန္း၊ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ အိမ္သာတစ္ခန္းပါတဲ့ အိမ္ေလးက သစ္သားနဲ႕အုတ္ ေရာေဆာက္ထားတာျဖစ္တယ္။ တစ္ထပ္အိမ္ေလးျဖစ္ေပမယ့္ အိမ္ေရွ႕မွာ သစ္သားဝရံတာေလးလည္း ပါတယ္။
ၿခံဝန္းက အေတာ္က်ယ္ၿပီး အိမ္အဝင္လမ္းေလးရဲ႕ ညာဘက္မွာ ရိေပၚက ေနၾကာခင္းအေသးေလး ပ်ိဳးထားတယ္။ ဘယ္ဘက္မွာေတာ့ ေခြးအိမ္တစ္လုံးရွိတယ္။ ဒီအိမ္ေလးက သိပ္မႀကီးလွတဲ့ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာ ရွိတဲ့ အိမ္ကေလးပဲ။ ၿခံကထြက္ၿပီး ညာဘက္ကိုသြားရင္ ၿမိဳ႕ေလးထဲေရာက္မွာျဖစ္ၿပီး ဘယ္ဘက္ကိုသြားရင္ေတာ့ ေနၾကာရိုင္းခင္းႀကီးဆီ ေရာက္မယ္။ အဲ့ပန္းခင္းကိုေရာက္တိုင္း ေကာပန္းခ်ီဆြဲလို႔ ေကာင္းမယ့္ေနရာမ်ိဳးပဲလို႔ ရိေပၚေတြးမိတတ္တယ္။
ေခြးအိုႀကီးဘေရာင္းကီနဲ႕ ေၾကာင္ျဖဴလုံးေကာင္ကေတာ့ ႐ြာထဲကေန ရိေပၚ့ေနာက္တေကာက္ေကာက္ လိုက္လာၾကတာပဲ။ ရိေပၚက ႏွင္မထုတ္ေတာ့ သူတို႔ကလည္း မျပန္ေတာ့။ အဲ့လိုနဲ႕ ရိေပၚကေလးအေဖႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ မယုံမရွိနဲ႕။ အိမ္ေမြးတိရစ္ဆာန္ေတြက ကေလးေတြေလာက္ကို အလုပ္ရႈပ္တယ္။ အစာေကြၽးရ၊ ေရခ်ိဳးေပးရနဲ႕။ အထူးသျဖင့္ ျဖဴလုံးေကာင္က ေတာ္ေတာ္ဂ်ီးမ်ားတယ္။ ေတာ္႐ုံဟာ မစား။ သူ႕ေၾကာင့္ ရိေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခါင္းစားခဲ့ရတယ္။ ေၾကာင္ျဖစ္ေပမယ့္ ငါးမစား၊ ပုစြန္မစား၊ ေၾကာင္စာမစားနဲ႕။ ေနာက္ဆုံး ထမင္းကို ႏြားနို႔ဆမ္းေကြၽးမွ အဆင္ေျပသြားေတာ့တယ္။
![](https://img.wattpad.com/cover/234897648-288-k178317.jpg)
YOU ARE READING
You don't need to find a reason [Completed]
Fanfiction(Both of Unicode and Zawgyi are available) You don't need to find a reason to come back to me. Because you are the most perfect reason for me, Ge Ge. Mini-story