Yellow Hope◇Liskook

◇0.4◇

"Jennie~! Telefonu bırakıp bize yardım etsen."

"Şuan çok önemli birşey yazıyorum lisa."

"Evet lisa. Jennie 'gelecekte ki kocasına' mesaj yazıyor."

"Ya jennie, git şu fasulyeleri kır."

"Üf rosie. Bu yaptığınız şey belki de benim kısmetimi kapatacak!"

"Fasulye kırmakla kısmetimiz kapanıyorsa ben yandım."

"Doğru diyorsun jichu, yanmıştık."

"Lali, sanki hayatında fasulye kırdın da konuşuyorsun. Kalk çamaşırları topla. Sen ve jennie, hep g*ö*ünüzü yayarak dizi izliyorsunuz. Bana tek rosé yardım ediyor."

"Lisa, kalk gidelim. Bu külkedilerinin yanında yerimiz yok."

"Hadi jenjen, gidelim"

Tabi ki bu ani çıkışımız chaesoo ikilisinin yakamızdan tutup, doğruca çamaşırların oraya götürmesi ile son buldu. Yaa cidden mi? Bunlar ıslak.

"Kusura bakma da, nasıl olmasını bekliyordun?"

"Tüh yine mi?"

"Evet lis, yine dışardan konuştun."

Birden ayağı kalkıp kapıya doğru depar attım, tabi ki kapıyı açtığımda tavş- jungkook'u beklemiyordum. O an ki tipim, kıyafetim ve yüz ifadem aklıma gelince direk kapıyı kapattım. Saçımı elimle taramaya başladım. Kendime 2 dakka içinde elimden geldiğince çeki düzen verince mahçup bir tebessüm ile kapıyı açtım.

"Ah tav- jungkook! Nasılsın ve neden buradasın?"

"Şey...Ben,yani..ahh. proje listesini görmedin mi?

"Ne projesi?"

"Matematik."

"Ben katılmadı-"

"Ben seni kaydettim lisa. Derslerin düştü, kurtarsın diye."

"Ohh jisoo, keşke söyleseydin. Peki, buradasın?"

"Benim proje eşim sesin ve bu yüzden ee, şey için. Proje. Çalışmamız lazım pardon.  Hazırlamamız. Bugün başlayabilir miyiz?"

"Tamam da bu kadar gergin olma. İnsan yemiyorum."

"Yok, o yüzden."

"Niye?"

"Lisa'ya âşık mısın?"

"Ya jennie!. Sen onun kusuruna bakma."

"Ben, çok kızlarla konuşmadığım için istemsizce geriliyorum."

"Anladım. Tamam, bugün başlayalım ama bizim ev biraz dağınık yani-"

"Benim evimde çalışalım."