Yellow Hope◇Liskook

◇0.1◇

"Lisa!, napıyorsun orada?"

"Ne yapabilir jennie?,sandığını sarıya boyuyor"

Onların konuşmalarını takmadan sandığı boyamaya devam ettim.
Bu sandığın içinde benim için değerli olan eşyalar ve değerli olan insanların fotoğrafları vardı. Resim olarak çoğunlukla kızlar vardı ve bir tane erkek çocuk. Onu tanımıyorum, kızlara sorduğumd ise sadece gözlerini kaçırıyorlar. Neden bilmiyorum ama çocuğun kim olduğunu söylemiyorlar, bende çok üstelemiyorum. Küçük bir çocuk ve yanında yine küçük olan bir ben. Elimde ki fotografı jennie'ye uzattım.

"Son kez soruyorum, bu kim?"

"Ah tamam, lisa o ju-"

" lisa,canım. Bi yanıma gelir misin?

"Tabi öğretmenim!"

Hemen fotoğrafı, boyası kurumuş sandığına koydum ve sandığı elime aldığım gibi hızlıca hocanın yanına doğru koştum.

"Lisa, müzik odasında yeni bir öğrenci var. Asosyal birisi galiba, onunla buluşacaktım ancak bir işim çıktı. Onun yanına gidip, benim yerime küçük bir konuşma yapabilir misin? En azından bir arkadaşı olsun istiyorum."

"Şey... hocam. Ben-"

"Psikoloji okumak istemiyor muydun? Al işte, ilk hastan"

Hocanın ısrarlarına daha fazla karşı gelmeden onayladım ve müzik odasına doğru yürümeye başladım. Yeni bir öğrenci geleceğini biliyordum ama sosyal olduğunu düşünüyordum.
En sonunda vardığım müzik odasının kapısını çalıcaktım ki duyduğum huzur verici ses ile bu fikrimden vazgeçtim ve sessiz olmaya çalışarak kapıyı açtım.
Arkası dönüktü, boydan boya siyah giyinmişti. Odaklanmış benziyordu çünkü tam arkasında olmama rağmen hiç durmamıştı. Yere oturdum ve bu huzur verici sesi dinlemeye başladım.
Tabi bu arkasını bana dönene kadardı.

"Özür dilerim, rahatsız etmek istememiştim."

Yüzü çok hoştu ve fotoğrafta ki çocuğa benziyordu. Ayy bu bildiğin tavşan.
Havuç veriyim mi sana?

"Havuç mu?"

Lütfen.....

"Şey....tavaşana benziyorsun ama-"

"Sıkıntı yok, öğretmen gelmiyecek miydi?"

"Onun yerine ben geldim"

"Nasıl yani?"

"Bildiğin seninle arkadaş olmaya geldim. Arkadaş olalım mı?"

"T-tamam, olur ama adın?"

Doğru, beni tanımıyor...

"Ben Lalisa Manoban, taylandlıyım."
Dedim ve elimi uzattım. Elimi tutarken fısıldadığı şey şaşırmama neden oldu. Biliyorum demişti?

"Ben de jeon jungkook, koreliyim."

"Bir de beni biliyor musun?"

Telaşa kapılırken konuştu.

"B-benim aklıma birşey gelmişti. O yüzden dedim."

"Ah tamam, bana biraz kendinden bahsetsene. Ve galiba asosyalsin?"

"Ne?hayır, ben asosyal birisi değilim. Tamam, ben kendimden bahsetmeye başlayayım o zaman..."

°
°
°
SELAMMMM