Chang bana doğru lazer makinesini çevirdi,panik içindeydim,
-Ben de bir virüs harkomisi yok!
Diye bağırdım,"Yav he he" dermiş gibi bakıyordu,aslında oradan kaçıcak,ve kurtulacaktım,ama ellerimi çelik zincirlerle kuşatmıştı,üstelik dikenliydi,her kaçmaya çalıştığımda ellerimi yarıyordu, artık ellerim kan içindeydi,
-He he he! Bakıyorumda kurtulamıyorsun! Napıcaksın? Beni mi alt ediceksin? Rüyanda görürsün!
Diyerek benimle alay ediyordu adam sonra tam alnımın ortasına bir yumruk attı, bayılmıştım,gözlerimi kapamadan önce Chang,
-Gözlerini kapatıyorsun bücür! Bakıyorumda dayanamıyorsun!
Aslında ona "Bana bücür deme!" Diyecektim ama gözlerimi kapadım,acıyordu.
......................
(Uyanınca)
Sonra adam öksürmeye başladı,sanırım salgın köşedeki küçük havalandırma boşluğundan gelmişti,sonunda kaçabildim, ellerim yarıktı, bir peçete gördüm, ama sudoku desenli, deli mi bu adam? Kağıtta sudoku," Alıp gideyim bari" dedim, artık bad boys tarzı yapmıştım, kaçtım,o sırada lazer makinesine gözüm kaçtı, orda bir kod yazıyordu, bu dedemin koduydu!
Yoksa Chang, bu lazer makinesini dedememi yaptırmıştı? Dedeme sormaya karar verdim,
-Dede, Chang o lazer makinesini sana mı yaptırdı?
-Ne?
-Dede, işte Chang sana mı yaptırdı o makineyi?
-Hayır.
-Ama nasıl?! Orda senin kodun yazıyordu!
-Nasıl?!
-Sanırım Chang sana tuzak kurdu.
-Olabilir, o zaten bana küçüklükten beri tuzak kurar.
-Pe-Peki.
-Bir sorun mu var?
Öksürmeye başlamıştım, ama çok ağırdı, boğazım acıyordı, dedem,
-Hayır! Olamaz!
-Öhö! Noldu?
-Dönüşüm aşamasındasın! Seni hemen karantinaya almamız lazım!
-Öhö! Pe-peki...
Beni karantinaya aldı,o sırada kolumda bir sancı hissediyor, ama kıpırdayamıyordum, sanki arkadan görünmez bir el beni tutuyordu...
.
.
.
.
.
.
EVEEEETTTT, BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK, SONRAKI BÖLÜMÜ 90 OKUNMAYA GELİNCE VE 12 KİŞİ OYLARSA YAPICAM, GÖÖÖRRRÜÜÜŞÜÜRRRRRÜZZZZ👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pwr-123:Yeni Hayatım
FantasíaO gün, o an ve ondan sonraki zamanların hiç biri eskisi gibi olmayacak...
