ne in another life alintisi kardesim sensin o, bokuaka.

Seni Seviyorum

-

Bokuto:Akaashi...
(4:36)

Akaashi:Neden bu saatte uyanıksın?
(4:39)

Bokuto:Sen niye uyanıksın?

Akaashi:Senin yazdığına cevap vermek için?

Akaashi:Bildirim sesine uyandım.

Bokuto:Özür dilerim. Uyandırdım değil mi?

Akaashi:Sorun değil ama bir şey mi oldu?

Bokuto:Hayır sadece..

Bokuto:Küçük ve biraz da korkunç kabus gördüm.

Akaashi:Nasıl bir kabustu bu?

Bokuto:Söylemesem?

Akaashi:Ağlamıyorsun değil mi?

Bokuto:Biraz ağlıyorsam?

Akaashi:Anlaşıldı...

(Görüldü.)

'

Akaashi, yatağından kalkıp üstüne hırka aldı. Sessizce dışarı çıkıp, Bokuto'un odasına yöneldi.

Her zaman olay şeydi bu aslında. Bokuto kabus görür, Akaashi yanına gelirdi ya da Bokuto onun yanına giderdi. Döngü gibiydi bu..

Akaashi bu durumdan hiç rahatsız değildi aksine seviyordu. Bokuto ile uyurken huzurlu ve güzel bir uyku çekiyordu.

Bokuto gerçekten bebek gibiydi. Bazen nasıl büyük olduğunu sorguluyordu Akaashi ama işin içinde çıkması zor oluyordu. Bokuto her şeyi ile mükemmeldi.

Her ne kadar ağlak bir bebek de olsa, her şeyiyle kendini sevdiriyordu. Biraz yürüdükten sonra, Bokuto'un odasına ulaşmıştı.

Kapı açıktı çünkü geleceğini biliyordu. Dedim ya döngü gibiydi bu. İkiside birbirileri hakkında her şeyi biliyorlardı.

Mesela, Bokuto kışı çok severdi, Akaashi ise sevmezdi. Ama Akaashi son bir iki yıldır sevmeye başladı. Çünkü Bokuto; karların, beyazların içinde sanat eseri gibi görünüyordu.

Bu manzarayı seviyordu, soğuktan kızarmış burnu ile çok tatlı oluyordu. Akaashi onunla ilgili her şeyi seviyordu.

İçeri girdiğinde yorganını kafasına geçirmiş bir adet Bokuto gördü. Gözleri dolmuş, yatağında oturuyordu. Akaashi, yanına gitti ve ona sarıldı.

(Birisi gelip burda 'bataniye' yazarsa ağlarım ve kimse durduramaz.)

Bokuto'ya değilde daha çok yorgana sarılıyor gibiydi. Yorganı üstünden çekti ve ona daha sıkı sarıldı. Buna ihtiyacı olduğunu biliyordu.

Kalbi hızlı atıyordu Bokuto'un. Tabii aşık olduğu çocuk ona sarılıyordu onun da bir etkisi vardı ama bu daha çok korkudan dolayıydı. Akaashi ise bunu biliyormuş gibi sırtını sıvazladı ve onu rahatlatmaya çalıştı.

Kalp atışları yavaş yavaş normale dönüyordu. Uykusu ise daha çok gelmişti. Akaashi'in omzunda mayışmıştı.

"Daha iyi misin..?"

Kafasını salladı.

"Peki, anlatmak ister misin?"

Bu seferde sağa sola salladı.

"Anladım.. Uyuyalım mı?"

Cevap vermek yerine, yatağına yattı Bokuto. Konuşmak istemiyordu. Aklına gördüğü kabus gelince, kalp atışları hızlanıyordu. Huzursuz ve rahatsız hissediyordu.

Akaashi, onun halini görünce üzülmüştü. Korktuğunu düşünmeye başlamıştı. Ne olduğunu anlatmıyordu ama rahatsız ettiği çok belliydi.

Yanına yattı ve sıkıca sarıldı. Bokuto'un kafası, Akaashi'in göğüsüne denk geliyordu. Saçlarını okşadı, iyi hissetmesini, korkmamasını, onun yanında olduğunu bilmesini istedi.

"Ölüyordun.."

Ani sesle irkildi Akaashi.

"Anlayamadım."

Bokuto, Akaashi'in sweatini sıktı. Gözleri dolmuştu.

"Ölüyordun.. Rüyamda yani.."

Derin bir nefes aldı ama titremişti. Sözlerine devam etti Bokuto.

"Korkunçtu biliyor musun Akaashi? Her ne kadar kabus da olsa, gerçek olmasa da... Korkunçtu..."

"Ama ben burdayım öyle değil mi? Korkmanı gerektirecek bir hiçbir şey yok Bokuto-san."

"Yine de... Çok gerçekçiydi."

Akaashi, sweatinin ıslandığını hissetti. Sırtında ki eller daha da sıkılmıştı.

"Bana bir söz vermeni istiyorum Akaashi."

"Ne sözü?"

"Ne olursa olsun yanımda olacağına dair. Beni asla bırakmayacağına dair... Küçük bir söz istiyorum..."

Akaashi şaşırdı. Bokuto son zamanlarda bir tek ona mı böyle duygusal geliyordu?

Saçlarından öptü Akaashi. Normalde olsa kesinlikle kızarırdı.

"Söz veriyorum."

Bokuto'dan küçük bir hıçkırık koptu. Aynı zamanda da gülüyordu.
Akaashi, durumu gevşetmek amacıyla şaka yapmaya çalıştı.

"Kafayı mı yedin sen? Hem gülüyorsun hem ağlıyorsun..."

Gözyaşlarını sildi Akaashi. Bokuto ise güldü.

"Belki de..."

Her ne kadar silsede gözyaşlarını, yerine yenileri geliyordu.

"Gözyaşılarını silecek her zaman bir adet Akaashi'in olacak. Unutma tamam mı?"

Kafasını salladı ve Akaashi'in boynuna gömdü. Saçları Akaashi'yi gıdıklıyordu.

Bokuto, derin ve güzel bir uyku çekmişti. Akaashi ise onu izlemişti. Rolleri değişmişlerdi.