Bokuto: Hey, hey, hey!
Akaashi: Yine ne istiyorsun Bokuto-san?
anime;haikyuu!
bokuto n akaashi.
not; fazlaca in another life alintisi vardir!!! angst degil, text+duz yazi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Akaashi, Kuroo'un attığı konuma baktı. Çok yakın sayılmazdı ama çok uzakda değildi. Derin bir nefes alarak, bir atkı ve bere aldı yanına. Kapıyı arkasından kapatarak, dışarı çıktı.
Biliyordu ki Bokuto üstüne kalın bir şey almamamıştı. Hasta olacaktı... Akaashi, boynunda ki atkıya biraz daha sarıldı.
Derin bir nefes aldı ve verdi. Verirken ağzından buhar çıkıyordu. Bokuto bunu severdi.. Aslında o her şeyi severdi.
Bokuto her zaman kırılgan biri olmuştur. Bunun sebebi birisine çok güvenmesi. Tanımadığı biri de olsa samami konuşur. İşte bu durumlarda Akaashi devreye girer.
Her seferinde ona, tanımadığın kişilere bu kadar güvenme der ama Bokuto'dan bahsediyoruz. Asla laf dinlemez.
Akaashi, Bokuto'yu ne kadar kırdığının farkında değildi. Yani başlarda öyleydi. Ona fazla çıkışmıştı. Bağırmaması gerekiyordu. Ama düzeltecekti.
Kafasını sağa sola sallayarak, düşüncelerinden çıkmaya çalıştı ve yürüme devam etti.
Yaklaşık 10 dakika sonunda, atılan konuma gelmişti Akaashi. Ormanlık alana benziyordu ama değildi. Park gibiydi ama bir sürü yeşillik vardı.
Ve park oldukça eski duruyordu. Şimdiye kadar nasıl fark edemediğini sorguluyordu Akaashi.
Sağa sola bakarak Bokuto'yu görmeye çalıştı. En sonunda banklarda çocuk gibi oturmuş birini gördü.
Yavaş yavaş yanına gitti Akaashi. Korkutmak istemiyordu.
Mırıldandı.
"Bokuto-san..."
Baykuşa benzeyen çocuk kafasını dizilerinden kaldırmıştı. Gözleri kızarmış ve dudağı biraz şişmişti.
Isırmış olamılı diye düşündü Akaashi.
Bokuto, önüne dönerek düz ifadesiyle konuştu.
"N-Niye geldin?"
Derin bir nefes vererek yanına oturdu Akaashi.
"Bi sorsana 'müsait mi?' diye."
Oturduğu yerden kalktı ve tek kaşını kaldırarak sordu.
"Tamam... Oturabilir miyim?"
Bokuto ona cevap vermedi, sadece kafasını salladı. Akaashi-tekrardan-oturup, konuşmak için derin nefes aldı.
"Bokuto-san..."
Ses çıkarmadı.
"Bana kızgın, kırgınsın biliyorum... Özür dilerim, bunu yapmamam gerekirdi..."
Hıçkırık sesi geldi. Bokuto, ağlıyordu. Akaashi, hemen ona sarılıp neden ağladığını sordu.
Tamam kalbini kırmıştı ama bu kadar ağlaması niyeydi?
