Fred komt voor het eerst in de problemen zonder George, wanneer hij in het klaslokaal aankomt neemt hij plaats naast een meisje uit Hufflepuff. Ze worden vrienden en dan gebeurd er iets verschrikkelijks.
Astrid pov Fred had zeker niet gelogen met het fijt dat Angelina hem niet met rust liet. Maar we hebben 2 maanden lang een hele hoop lol gehad. We haalden pranks uit, hebben gepraat, weten vrijwel alles van elkaar en toch kan ik niet echt normaal tegen hem doen. Ik hou het te lang geheim en hoe langer ik het nog verzwijg hoe moeilijker het gaat worden om uiteindelijk te verklaren dat ik hem leuk vind. Het yule ball komt eraan, nog 1 week om precies te zijn. Alle meisjes hopen dat hun crush hun meevraagt maar ik heb ook hoop. Ik loop rustig naar de great hall en ga naast Vanessa zitten. We lachen even en praten dan over onze crushes. "We weten beide dat jij wilt dat Fred you vraagt." Zegt Vanessa lachend. "En wie hoop jij dat jou zal vragen?" Vraag ik zacht.
Ze zegt niks maar ik hoor wat ze denkt. "Oliver?" Vraag ik zachtjes en ze bloost. "Omg leuk!" Zeg ik. Na het avondeten komt Oliver op Vanessa af. Ik ga naar de uitgang van the great hall om hen alleen te laten en bots dan tegen Fred op. "Sorry ik zag je niet." Zeg ik beschaamd. "Geeft niet ik was op zoek naar je." Zegt hij en ik begin spontaan te glimlachen. "Ik zat te denken, misschien wil je met mij naar the yule ball gaan?" Vraagt hij met zijn ene hand in zijn nek. Tintelingen razen door mijn lichaam en ik voel vlinders in mijn buik ontwaken. "Ja tuurlijk!" Roep ik enthousiast en Fred staart me bedenkelijk aan. "Zo blij dat ik je meevroeg?" Vraagt hij blozend. "Hoe kom je erbij? De gil of men ongelooflijk domme lachende gezicht?" Vraag ik sarcastisch. Hij begint te lachen en ik ren meteen daarna naar mijn common room. Als ook Vanessa binnen komt beginnen we beide te gillen als 2 kleine meisjes die net een zakje snoep hebben gekregen. Ik voel me heel blij.
De dagen kruipen voorbij en het is eindelijk de avond van the yule ball. Ik besluit een geel kleed aan te doen die mijn huis representeert. Iedereen is al weg gegaan maar ik sta bovenaan de trap. Ik zie Fred naar me kijken en langzaam maar zeker loop ik de trap af. "Wow, die jurk staat je heel mooi." Zegt Fred als hij recht voor me staat. Ik begin erdoor te blozen en hij houd zijn hand naar me uit. Ik leg de mijne erin en we wandelen in the great hall. We dansen voor uren en we genieten van onze avond. "Waar ga je met kerst heen?" Vraagt hij ineens. "Nergens, ik blijf hier." Antwoord ik. Hij kijkt me verbaasd aan. "Waarom?" Vraagt hij. "Wel men ouders hebben geen tijd voor me dus ik blijf hier." Zeg ik teleurgesteld. Hij heft mijn kin op en kijkt me zeker aan. "Je kan naar mijn huis, men moeder wilde je toch al leren kennen, en ze vind het geweldig om nieuwe mensen te ontmoeten." Zegt hij en ik glimlach opnieuw. "Dankjewel Fred." Zeg ik en ik laat me meeslepen in het moment. Hij buigt voorover en zoent me. Het lijkt alsof de aarde stopt met draaien en enkel wij 2 nog leven. Alsof alle problemen van mijn schouders afglijden. Die avond brengt hij me terug naar mijn common room en voor ik naar binnen ga geef ik hem nog een zoen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
