Hufflepuff liefde

Hoofdstuk 6 - Weasley familie

Astrid pov
Ik word langzaam wakker en realiseer me dan pas dat ik Fred heb gezoend gisteren. En vandaag ga ik naar zijn huis. Ik pak mijn koffers en ik ga naar de trein. Fred pakt mijn hand vast en neemt me mee naar een coupé waar nog niemand zit. "Ik weet niet zeker of je men vriendin bent nu?" Zegt hij vragend. Ik glimlach. "Is dat een vraag of ik je vriendin wil zijn?" Vraag ik plagend. "Ja." Zegt hij nerveus. "Natuurlijk wil ik je vriendin zijn." Zeg ik en zoen hem zacht. "Wat wil je doen? Iedereen vertellen of toch nog even niet?" Zegt hij met een grijns. "Beter nog even niet toch?" Zeg ik en het ziet er naar uit dat dat exact is wat hij wou dat ik zou zeggen. We arriveren bij het station en stappen uit. We maken een enorme omweg naar zijn huis omdat we gewoon tijd met elkaar willen doorbrengen. Nerveus sta ik voor de deur van zijn huis. Hij kijkt me aan en vraagt zacht: "klaar?" Ik ben bloednerveus. Wat als ze me niet mogen? Ik knik lichtjes en Fred opent de deur. "Fred! Ik dacht dat je niet meer zou komen." Zei zijn moeder en omhelsde hem meteen. Toen keek ze naar mij. "Oh en jij bent Astrid." Zei ze met een brede glimlach en ook ik kreeg een knuffel.

We gingen aan tafel zitten en Arthur vouwt zijn krant op. "Ik snap niet waarom muggles zo nodig papier moesten eten. Eet papier." Zegt hij chagrijnig. Ik en Hermione begonnen met lachen. Hij keek ons verward aan. "Meneer Weasley, eetpapier is snoep. Het word zo genoemd omdat het op papier lijkt." Zeg ik terwijl ik nogsteeds moet lachen. "Oh vandaar." Zegt hij op een verbaasde toon. "Je hebt me nooit echt verteld waar je bent opgegroeid." Zegt Fred. "Ik ben opgegroeid in Manchester, Engeland, maar mijn ouders zijn beide tovenaars, ze vonden het destijds veiliger om in de muggle wereld te wonen." Leg ik uit. "Wie zijn je familie, lieverd?" Vraagt Molly blij. "Amanda en Aaron Winters." Zeg ik en ze spuwt haar drinken uit. "Oh mijn hemel, jou moeder was mijn beste vriendin op Hogwarts, ik heb haar lang niet meer gesproken." Zegt ze terwijl ze de druppels van haar kin veegt. "Ze is dan ook verschrikkelijk druk, zij en mijn vader jagen op death eaters." Zeg ik moeizaam. Mijn grootste nachtmerrie is dan ook dat ze niet meer thuis komen. "Hoe zit het eigenlijk tussen jou en Fred?" Vraagt George en ik kijk Fred angstig aan terwijl hij hetzelfde doet bij mij.

"Wat bedoel je George?" Vraagt Fred alsof hij niet weet wat hij bedoeld. "Gewoon ik was benieuwd, Astrid kan iedereens gedachten lezen behalve die van jou, en ik ken je door en door je hebt dan ook een enorme cru..." voordat hij zijn zin af kon maken schreeuwt Fred erdoorheen. "Geen idee waar je het over hebt George!" Molly kijkt mij nu aan. "Je moeder kan ook gedachten lezen, behalve die van je vader dan, ze raakte daar altijd zo gefrustreerd door." Zegt ze met een lichte toon. George grijnst naar ons en ik probeer zijn blik voor de rest van de avond te ontwijken. We zitten die avond in de zetel bij elkaar en kijken een film. Ik zit naast Ginny op de grond en val samen met haar in slaap.