A Bet to Love | ✓

Chapter 8

Chapter 8: First Kiss

Shawn's Point of View

Pagbangon ko palang ay pumunta na ako sa banyo para maligo at makapagsepilyo na ng ngipin.

Pagkatapos ay lumabas na ako at kinuha ang uniform ko sa cabinet at isinuot iyon. Humarap ako sa salamin at tiningnan ang sarili ko. Maayos naman ang suot ko pero pagtingin ko sa buhok ko ay buhaghag ito, kaya kinuha ko ang gel. Tapos, tiningnan ko na ang buhok ko sa salamin, ayan! Ayos na!

Hindi ko na inayos pa ang mga gamit ko kasi nagmamadali na akong lumabas sa kwarto. Pagkababa ko ay pumunta ako sa kitchen at umupo at kumuha ng kanin at pagkain, nagsimula na akong kumain.

Napalingon ako nina Mom at Dad na nagtataka ng tumingin sa'kin.

"What?" Tanong ko.

Tumikhim si Dad. "Bakit nagmamadali kang kumain? Baka mabulunan ka niyan," Nagtatakang sabi ni dad.

"Umm, dad meron pa kasi akong asikasuhin sa school at kailangan daw maagang makapunta doon." Pagsisinungaling ko.

Mukha namang kumbinsido si dad at mom sa naging sagot ko.

Pagkatapos kong kumain ay lumabas na ako ng bahay at pumasok sa kotse at umalis na.

Pagkarating ko sa bahay ni pangit ay bumaba ako ng kotse at pumasok sa may gate at nagdoorbell ako. Bumukas naman ang pinto at lumabas ang matandang babae, hindi naman siya ganon katanda, mukhang 30's pa siguro siya, hindi ko alam. Sinuyod ako ng tingin ng babae at nagtatakang tumingin sa'kin.

"Sino kayo?" Tanong niya.

"Umm, nandyan po ba si Everleigh? Gusto ko po siyang makita eh." Nakangiting ani ko.

"Ahh, si Everleigh? Nandun pa sa kwarto niya mukhang naliligo na siya. Halika muna, hijo." Sabi ng babae.

"Wag na lang po, dun na lang po ako maghihintay sa kotse. Sige po salamat." Sabi ko.

"Ahh, welcome, hijo." Sabi niya.

Pumunta muna ako sa kotse at pumasok. Nagpatugtog ako ng "Makukuha Rin Kita" by Ex Battalion.

Sumabay nalang ako sa pagkanta dahil naboboringan na ako kahihintay kay panget ehh.. Habang kumakanta ako rito parang para sa'kin ang kantang ito. Basta yun ang masasabi ko.

At nung natapos na ang kanta, sumilip ako sa bintana at tiningnan kung nakalabas na ba si pangit, pero wala pa rin. Ang bagal, bagal naman nito. Napapagod na ako rito kakahintay sa kanya. Makalabas na nga lang.

Lumabas na ako ng kotse at sumandal sa kotse. Kinuha ko na lang ang phone ko at nag fb lite. Nag log-in ako at sinearch ang pangalan ni pangit. Ang lumabas ay marami. Kaya tiningnan ko isa-isa kung nasaan ang picture niya. Mahirap palang mahanap ito. Pero kalaunan ay nakita ko na ang picture niya kaya in-add friend ko siya.

Everleigh Carter, add friend+

Habang nag i fb lite ako ay biglang bumukas yung pinto ng bahay nila kaya lumingon ako, nagtama ang paningin namin pero agad niya naman yung iniwas ang tingin niya. Namangha ako sa kanya dahil ang ganda niya ngayon. Hindi ko na idedeny to dahil talagang ang ganda niya ngayon. Ni log-out ko na ang account ko at pintay ang phone at ibinulsa ito. Pinagbuksan ko siya ng pinto. Hindi ko alam kung bakit ang gentleman ko ngayon. Tsk. Bahala na nga.

Pumasok na siya at sinarado ko na ang pinto at pumasok sa kotse. Pinaandar ko na iyon at umalis na sa bahay nila.

Nangingibabaw ang nakakabibinging katahimikan sa kotse. Kaya kalaunan ay nagsalita ako.