Κλαίγοντας πετάχτηκα από τον βαθύ ύπνο που είχα πέσει και προσπαθούσα να αναγνωρίσω το περιβάλλον που ήμουν..Μάταιο όμως καθώς δεν είχα έρθει ποτέ ξανά και δεν βοηθούσε ο κρύος και άδειος χώρος γύρω μου..Υπήρχε μόνο το κρεβάτι που ήμουν ξαπλωμένη δυο καρέκλες και ένα τραπέζι..διπλά από την πόρτα που υπήρχε ήταν ένα παράθυρο που βοηθούσε ίσα ίσα το δωμάτιο να φωτίζεται.. Αμέσως κούρνιασα σε μια γωνιά του κρεβατιού και άρχισα να σκέφτομαι τι είχε γίνει και κατέληξα εδώ.
<<ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ Παρασκευή σήμερα και όπως όλη η νεολαία κανονίσαμε η κοριτσοπαρεα να βγούμε για ένα ποτό αφού αύριο ήταν Σάββατο και δεν είχαμε κάποια ιδιαίτερη δουλειά..Ενθουσιασμένη εγώ καθώς είχαμε να περάσουμε χρόνο καιρό όπως παλιά επειδή άλλες είχαν σχέση η άλλες δουλεύαν και άλλες μαθήματα το περίμενα πως και πως..7 η ώρα και εγώ άρχισα να ετοιμάζομαι για να είμαι στην ώρα μου έκανα ένα γρήγορο τζουζ και άρχισα να βάφομαι.. Έκανα τα μαλλιά μου ελαφριές μπούκλες και ντύθηκα..Έβαλα ένα μαύρο κολλητό φόρεμα κάτι μαύρα μποτάκια με τακούνι κ από πάνω ένα τζιν τζάκετ πήρα την τσάντα μου έβαλα τα απαραίτητα μέσα και άρχισα να περπατάω προς την στάση των ταξί..Μπήκα σε ένα και έφτασα στον προορισμό μου νωρίτερα απ΄οτι περίμενα οπότε πήγα ένα τετράγωνο παραπέρα από κει που ήταν τα μπαρ για να μην είναι άβολο κ περίμενα τα κορίτσια..Αφού είδα την ώρα και ήξερα ότι τα κορίτσια ήθελαν ακόμα λίγη ώρα για να φτάσουν είπα να περπατήσω λίγο να βρω ένα μίνι μαρκετ να πάρω τσίχλες..Μπήκα όμως σε λάθος στενό και το κατάλαβα αργά..Άκουσα φωνές και χτύπους και εγώ πλησίασα..Είδα δυο τύπους να χτυπάνε αλύπητα ένα αγόρι προσπάθησα να απομακρυνθώ αθόρυβα όμως παραπάτησα και το τακούνι μου έκανε θόρυβο γυρίσαν να δουν τι έκανε θόρυβο και αρχίσαν να τρέχουν πίσω μου μέχρι που φτάσαμε σε αδιέξοδο..Αφού ήταν σίγουρο πλέον ότι δεν γλύτωνα άρχισα να φωνάζω και μετα κενό.. Ξύπνησα εδώ..>>
Από τις σκέψεις με έβγαλε ο δυνατός ήχος από το κλείσιμο της πόρτας και μπροστά μου εμφανίστηκε ένας καστανόξανθος άντρας με γαλάζια αλλά σκοτεινά ματιά και έντονα χαρακτηριστικά προσώπου.. Μου πέταξε ένα μπουκαλάκι νερό και πηρέ την καρεκλά κ κάθισε απέναντι μου “Πως σε λένε” Με ρώτησε ψυχρά και μου έριξε ένα παγωμένο βλέμμα “Evelyn Payne” απάντησα και δε μπορούσα ούτε να τον κοιτάξω..φοβόμουν για την συνέχεια “Λοιπόν Evelyn είδες πολλά που δεν έπρεπε” Είπε καθώς κοιτούσε γύρω του και φαινόταν ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είχαν σκληρύνει αρκετά “Δεν ξέρω τίποτα απλά θέλω να πάω σπίτι μου..” Είπα με τρεμάμενη φωνή και εκείνος απλά με κοίταξε κ χαμογέλασε ειρωνικά “Πρέπει να φύγω αν θες ηρέμησε γιατί όταν γυρίσω έχεις να μου δώσεις πολλές απαντήσεις” μου είπε και τον κοιτούσα καθώς έβγαινε από τον κρύο χώρο που ήμουν..Και γω χάθηκα ξανά στις σκέψεις μου.. ”Ποιος είναι αυτός; Και τι απαντήσεις μπορώ να δώσω εγώ σε αυτόν τον άνθρωπο; “
Γεια σας..Είναι μικρό αλλά Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας...Ελπίζω να σας αρέσει και να θέλετε να διαβάσετε τα επόμενα Part.. ❤️
YOU ARE READING
Another human
RomanceΗ Evelyn είναι μια όμορφη κ συνηθισμένη κοπέλα όμως και τόσο διαφορετική παράλληλα και μπλεχνει με ένα όμορφο αλλα επικίνδυνο νεαρο που μπαίνει η ζωή της σε κίνδυνο συνεχώς μέχρι που ερωτεύεται έναν που είναι διαφορετικός από εκείνη και αντιμετωπίζε...
