The Falling Idiots

4: KKK headquarters

Naranasan mo na ba ang napasarap ka ng tambay sa canteen tapos nakalimutan mong may klase ka pa pala?

Kasalanan talaga 'to ng mga pagkain sa cafeteria. Ang lalandi. Inakit ako haha

Ano nang gagawin ko ngayon? Nakain pa kasi ako himbis na bumili lang ng chuckie 20% more chocolatey.

Hmmm...

I smiled wickedly. oh edi cutting! MWAHAHAHA sino ba ako para tumanggi sa grasya. Another time to stalk on the net my Jiyong Oppa, The G to the D and the future father of my children ahihihi :3

Tinahak ko na ang daan papunta sa sikretong tambayan ng KKK. Walang nakakaalam nito maliban saming tatlo at wala ring sumusubok puntahan. Pano ba naman kasi, ito ang the haunted old taekwondo club building kung saan may nagmumultong mumu na bali-bali ang buto dahil binugbog daw ng mga taekwondo members many years ago.

Ang shunga lang talaga ng mga tao dito ei naniwala agad kaya ayon, pinasara ang building ng club at never ng na-touch. Oh well, buti na rin yun at may tambayan kami. On the outside mukhang abandonado talaga sya and creepy. But on the inside, pina-renovate namin yun secretly kaya parang condo unit sa loob at pinalagyan din namin ng wifi.

Ang saya saya ko pa nung papasok na ako nang marealize kong maingay sa loob. May parang sumisigaw at tumatawa. MAINGAY SA LOOB!? Wag mo sabihing totoo nga ang mumu at naisipang magparti -parti dito sa tambayan namin?

Agad akong sumugod para balian pa ng buto ang kung sino mang espirito na iyon. Hindi nya ako masisindak kahit taga-ibang dimensyon na sya. ASA! Baka dikdikin ko pa ang mga buto nya at isama sa polbo ng johnsons.

"HOY MUMU AKALA MO--"

(O__O)

Wala akong nadatnang maligno.

Pero may mga lalaking feel at home lang ang peg kung maka-chillax sa sofa namin at kinakain ang stock naming Piattos at Chippy. Anong kababalaghan ito? paki-explain!!!

Brix Fontanilla POV

"REN! HUNTER! HUHUHU!"

Hinayaan ko lang si Levi nang bigla nalang nyang buksan pabalang yung pinto kung nasan ang dalawa pa naming tropa. Ewan ko kung saang lupalop ito, at kaninong hideaway. Don't judge a house by it's cover. Pangit sa labas, may tinatagong cool leisure place sa loob. It's good enough kaya lang may password yung wifi. Madamot.

Wala pa rin pala si Anton dito. Sunduin ko nalang nga mamaya yung ugok na iyon.

Si Ren lang na nandon sa sofa nakaupo habang may kinakalikot sa iphone. Nakita sya ni Levi at mabilis nya itong sinunggaban ng yakap pero mabilis ding naka-iwas si Ren. Kaya subsob tuloy si Levi doon sa sofa. Una mukha. Buti nga.

"You too Ren!? May bigla bang tumubo saking kulugo? bakit ayaw na ng lahat sakin!? WHY~!!!" sabay pabaklang nag-simulang kumanta.

Tiningnan naman ako ni Ren ng look na 'what's-with-this-freak?

At lalong kumunot ang noo nya nang may isa pa syang napansin. "Nakangiti ka ba?"

Mas lalo pang lumawak ang ngiti ko hanggang sa tumatawa na pala ako habang naaalala ang nangyari kanina "HAHAHAHA" damn. I've never been this happy.

Habang si Levi naman ay nagmumukhang tanga padin sa sulok.

Ren was now giving me the strangest look. Yeah, well sparkling water sa kalahari desert ang tawa ko. Very expensive and rare indeed.