Way Back

Part 3

Past

"Goy! Bat malungkot ka na naman?" tanong sakin ni Libby habang nakangiti sakin.

His smile is my medicine too. When my mom past away, Libby is the one who always by my side. He always wants to see that Im always happy, that's why Libby is my bestfriend. Naalala ko ng junior high kami kung bakit naging favorite ko ang saging. I hate banana anymore because when I was in elementary I watch that monkey's favorite food is banana and I really hate monkey that's why i hate banana too but Libby make a way.

"Sofia gusto mo?" tanong sakin ni libby.

"Ano yan?" tanong ko at dinungaw yung dala dala nya.

"Marshmallows coated with chocolate, gawa ko to kaya tikman mo" alok nya sabay abot ng marshmallow coated with chocolate. Agad naman akong kumuha at kumagat.

"Masarap! Iba yung lasa ng marshmallow, anong marshmallow to?" tuwa kong sagot sa kanya pero ewan ko bakit parang may tinatago sya sa mga tawa nya.

"Banana mallow" sagot nya sabay tawa ng malakas.

"Banana? Saging?" gulat kong tanong sa kanya. "MASARAP!" sigaw ko sabay kuha pa ng isa.

"Unggoy ka" pang asar sakin ni Libby.

"Alam ko na kung bakit gusto sya ng mga unggoy" masaya kong sagot sa kanya.

That day I realized na masarap pala ang saging and Libby is the one who try na pakainin ako ng ayaw ko.

COLLEGE

"Oh sagutan mo" seryosong binigay ni Libby yung ginawa nyang test paper at isang libro.

"Hindi ko nga kaya" paiyak kong sabi kanya pero nakatitig lang sya sakin.

"Answer it. May practice pa kami Sofia wag kana makulit finals na" seryoso nyang sabi sakin.

"Sasagutan ko na" sagot ko sabay simangot.

"Oy Libby ano tara na malelate tayo sa rehearsal" sigaw ng partner nyang si Lauren. "Ano ba yan Sofia hanggang kelan ka tuturuan ni Libby?"

"Stop Lauren is not your business, I will not attend" seryoso nyang sagot kay Lauren. Buti nga. "Mind your own business" pahabol ni Libby. "Focus Sofia"

"Bakit di ka aattend? Kelangan nyo yun diba?tsaka pano ka magkakaroon ng girlfriend nyan? " tanong ko.

"Kaya walang napasok sa isip mo kasi puro ganyan nasa utak mo, Kaya ko sarili ko unahin mo to" seryoso nyang sagot sakin habang nakatingin sa papel. Libby always puts me first in everything. Seryoso sya sa lahat pero pag dating sakin he always give me a wonderful smile, even my first heart break.

"Bakit?" tanong ko kay Prince when I see her tears started to fall. Prince is my first love but he cheated on me. Reason? Mahal nya pa yung first love nya.

"I'm sorry Sofia but I still love her" sagot nya sakin. Aalis na sana ko ng biglang sinuntok ni Libby si Prince.

"Libby stop!" sigaw ko.

"Fuck you! You still love your ex then how about Sofia? Your rebound?" galit na sabi ni Libby nagulat ako ng biglang sinuntok din ni Prince si Libby.

"And you Libby, I know that ......" sagot ni Prince na hindi nya tinuloy.

"What!" sigaw ni Libby.

"Please Stop Prince! Gusto mo parin sya edi dun kana!" sigaw ko. "Let's go Libby"

He is my bestfriend my fighter and everything. Nang panahon na hirap akong mag move on kay Prince he always by my side. For almost many years sya palagi ang naging sandalan ko.

"Nagustuhan mo?" tanong sakin ni Libby.

"Ang ganda naman dito" manghang mangha kong sagot ko sa kanya. Dinala nya ko sa sa Mt. timbak sa Atok Benguet, sobrang sarap ng hangin napakalamig at napaka peaceful, nilanghap ko yung sariwang hangin sa mga oras na yun. "Thank you" bulong ko ng di namamalayang natulo na yung mga luha ko.

"I ..." sagot nya na di nya na natapos ng bigla ko syang niyakap.

"Thank you for everything .... Nawawala lahat ng sakit na nararamdaman ko" bulong ko habang yakap si Libby ng biglang naramdaman ko na nanakit ang puso ko kaya napahawak ako sa dibdib ko.

"Sofi are you ok?" pag aalalang tanong ni Libby. "Where's your medicine?"

"Nakalimutan ko" panghihina kong sagot. Napaupo ako pero nakita kong may kinuha si Libby sa bag nya.

"Here" agad nyang binigay yung mga gamot sakin pati yung tubig. Agad ko namang ininom yung gamot na binigay nya.

"Teka bakit may gamot kita? Meron ka din sa puso?" tanong ko. Nakita ko namang ngumiti lang sya.

"I become a doctor soon" mahinahon nyang sagot. "Let's go" bigla syang pumorma sa harap ko na parang papasanin ako.

"Ano yan?" gulat kong tanong.

"Sakay" sagot nya sabay ngiti. "Bawal ka mapagod ang kulit mo lang kasi kanina"

Pumasan ako kay Libby at nag umpisang maglakad.

1 year later

Lumabas ako ng bahay para lumanghap ng sariwang hangin.

"Sofia wag kang masyadong lumayo bawal kang mapagod" sigaw sakin ni daddy tumungo na lang ako at naglakad lakad.

"Love" tawag sakin Briant.

"Oh Love" sigaw ko ng makita ko Bri.

"What are you doing here?" tanong nya sabay halik sa noo ko.

"Nothing, I want to smell some fresh air" sagot ko habang nakayakap sa kanya.

"Do you want to go somewhere?" tanong sakin ni Bri kaya napa isip ako, san ko nga ba gusto pumunta.

"Hmmm anywhere .... anywhere that something I....... I Can smell fresh air" sagot ko at napatulala na lang, hindi ko alam, naka ngiti ako pero hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit parang may kulang.

"Is there's a problem?" tanong ni Bri kaya natauhan ako.

"Ha? Ah nothing Love, I think I need to rest, napagod ata ko sa paglalakad lakad ko" napabugtong hininga na lang ako ng hindi ko alam kung bakit.

Sabay kaming naglakad ni Briant sa subdivion habang hawak namin ang kamay ng isa't isa. Ewan ko kung bakit may lungkot padin sakin kahit kasama ko sya, siguro dahil nasanay lang akong nandyan sya dahil kay daddy.

1 year before ng magising ako at sya yung una kong makita, hindi ko alam pero bakit agad akong napangiti sa mga ngiti nya sakin, I don't know why I was in the hospital that time, Naging kami after 5 months and this 5 months until now is full of happy memories.

Nang makarating kami sa bahay agad akong nagsabi na magpapahinga muna ko kay Briant. Pag pasok ko ng kwarto umupo ako sa study table ko. Nakita ko yung picture namin ni Briant, napangiti ako pero nasasaktan ako. Kukunin ko yung phone ko sa drawer ko when I saw a book, nagtataka lang ako pero parang pamilyar sakin yung libro na ngayon ko lang napansin. I open the book and I saw a picture of man with me, but he's not Briant, napangiti ako ..... and I don't know why my tears starting to fall, I feel happy to this man and also him. This time I started to ask many question about my past.

"Who I am ..... who I am before operation of my brain and also my heart" tanong ko sa sarili while holding the photo.