Single and Miserable (SEBY)

Prologue

Summer. 10am. 

"Welcome to El paraíso de los tontos!." Yan ang nakapaskil dito sa daungan na binabaan namin. 

Pansin ko na wala sa mga tao rito ang nakasuot ng kahit anong personal protective equipment like face mask dahil nga sa kasalukuyang nagaganap na pandemya, so totoo pala talaga yung sa news na ito ang isa sa pinakasafest na lugar na pwedeng pagbakasyunan kaso tumatanggap lang sila ng mga turista na di tataas sa 15 katao para narin maiwasan ang pagkakahawaan ng sinasabing virus. Pero medyo kampante naman ako kasi simula pa daw nung 2019 ay wala pang natatalang kaso o positibo sa lugar nato. At isa rin yun sa mga mysteryo na gusto kong malaman sa lugar nato.

Puting buhangin, magagandang tanawin. Ano pa nga bang andito na bumiyahe ako pagkahaba haba para lang makarating dito?.

Dumiretso nako sa sakayan.

"Kuya, san po ba ang sasakyan rito papuntang Casa Trinidad?."

"C-casa Trinidad?. Sigurado po ba kayong gusto nyong pumunta dun?." Sabi nung isa sa drivers ng vans na naghahatid ng mga turista sa mga napili nilang destination. Parang medyo mas matanda lang to sakin ng isang taon eh.

"Bakit? Mukha po ba akong nagbibiro?."

"P-parang hindi nga po. Ah, Melvin!." Tawag nito sa kasamahan nya.

"Bakit?." Lapit nung lalaking tinawag nya. Eto parang kaedad ko lang.

"Casa Trinidad daw."

"Ah haha. Sige, halika ma'am." Kaya ayun, sumakay nako sa van niya. Tinulungan nya naman ako sa mga bagahe ko. Umupo ako sa passenger's seat, katabi niya. Medyo masikip na kasi sa likod.

Minsan sinabi natin, walang ibang mamahalin
Tulad ng himig ng hangin, dati ko nang napapansin
Naririnig ko sa awit ang buhay natin

Nagvideo nako habang bumabyahe kami for my vlog. Ang ganda pala talaga dito at andaming turista.

"Alam nyo po ma'am, antapang nyo po para pumunta dun mag-isa. Vlogger din po ba kayo?."

"Ah oo."

"Pano nyo po pala nalaman ang tungkol sa lugar nato?. Lalong lalo na po yung Casa Trinidad."

"Nakita ko nung isang araw sa TV fineature sa isang show. Sabi marami dawng kababalaghang nangyayari dun at may nagpaparamdam."

"Totoo po yun. Marami na ngang nagtangkang maging caretaker pero walang nagtagal kahit malaki ang sweldo. Haaayst, ngayon palang medyo kinikilabutan nako. Sure ka pong gusto nyong tumuloy dun?."

"Hindi totoo ang multo. Yan ang gusto kong patunayan sa pagpunta ko dun."

"Well, good luck nalang po."

Biglang nag-iba ang buhay, nagkasundong maghiwalay
Ipilit man, 'di na sanay, 'di magtagpo mga kamay
Pangako ng awit noon ay hindi nabigay

Ang content ko talaga sa mga vlogs ko ay puro travel vlogs at debunking mga kababalaghans like engkatos at lalong lalo na ang mga multo.

I took some pictures din sa biyahe.

Mahirap mangako na 'di na kita iisipin
Wala ring mapapala kung uulitin lang natin
Ngayon ay aking aaminin
Sa isip na lang kita makakapiling
Tuwing maririnig ang awit natin

Lumipas na ang sandali, iba na rin ang katabi
Tuwing 'di makatulog sa gabi ay inaawit kong muli
Kahit wala ka bigla 'kong napapangiti

Sa wakas andito nako.

"Salamat Kuya." Sabi ko. Umalis narin ito. Grabe, antataas ng mga bakod. Nasa bundok na parte na pala to which makes this documentary more exciting.

"Tao po!." Sabi ko.

"Tao po!." Nang walang ano anoy may sasakyang huminto sa mismong harap ng bahay at may babaeng bumaba sa sasakyan. At hindi ako makapaniwala, sobrang ganda niya.

"Excuse me Miss, ikaw ba yung bago?." Tanong nito sakin.

Mahirap mangako na 'di na kita iisipin
Wala ring mapapala kung uulitin lang natin
Ngayon ay aking aaminin
Sa isip nalang kita makakapiling
Tuwing maririnig ang awit natinNgayon ay aking aaminin
Sa isip nalang kita makakapiling
Tuwing maririnig
Tuwing maririnig
Tuwing maririnig ang awit natin