Face, Behind the Mask

Chapter 1:

I'm Lauren Messie Clarkson. I'm 16 years old.Kaka-16 ko lang nung last february Mag f'fourth year highschool sa pasukan (malamang. Alangan I'st year collage agad). I'm tall, maputi, ung katawan................. uhmm.................. ewan ?!. And i had a kissable red lips, pointed nose, and agelic face. [based sa sabi nila]

BUT,

The angelic face BEFORE, is NOW a half-angelic face. Nasunog yung kalahati ng mukha ko sa may left side.Pero, medyo light lang. Di gaano kalala. Half year na 'kong ganto. We're rich and kayang-kaya kong ipaayos yung mukha ko by the surgery. Pero may reason ako kung bakit ayaw ko.  Another info:

Nakatira ako sa tirahan. Anak ako ng parents ko. Nagmana ako sa pinag-manahan. Tao lang ako like you, pero di halata kasi mukha akong dyosa. (JOKE! XD PAGBIGYAN........ STORY MU TOH?)

"Hanggang tingin ka nalang sa picture mo. Ang tigas kasi ng ulo mo!" and may narinig akong malakas na kalampag ng pinto.

I turned around para tignan yung pinto. Hayyy galit nanaman si mommy. I sighed. Binalik ko na yung picture ko na kanina ko pa tinititigan. I miss my old face so much.

BAD TRIP NANAMAN AKO.....

♪* Hey baby even tough i wanna 'ya. I wanna love 'ya. I want you (you, you)*♪

My phone rang.

I looke at my phone screen and saw:

Retarted Mads calling........................

I answered the call and ni-loud speak.

Me: what?

i said in nonchalant voice.

Mads: Yah! I'm here! where are you?

Saan daw? Ano daw? blurred na pandinig ko eh.

Me: Ha? saan? anung i'm here ang pinag-sasasabi mo?

Mads: Ang slow mo to the 10'th power

Me slow? kelan pa?

Me: eh nasan ka nga kas--

* Toot Toot *

Hindi nga siya bastos. MAGALANG siya eh.

M-A-G-A-L-A-N-G (caps lock pa)

Pumunta na 'ko sa outer space kasi nandun siya. Siya yung queen ng mga tinatawag na 'ALIEN'. De just kidding.... lagi lang naman siyang nasa 'out of katinuan'.

"Bessie, i did'nt miss you! na-miss mo ba ko?" =__= syempre hindi.

She hugged mo so tight with matching talon-talon. Tss. isip bata...........................I can't breathe normally. I'ts ab-normal.

"Hindi ako maka-hinga" kumalas na din sya sa MAHIGPIT na pagka-kayakap niya sa'ken.

"Sorry ^_______^V" she said with matching puppy eyes and pout.

"Kelan ka pa naging cute?" -me. Bigla naman nag-fade yung pout niya. And tinignan nya ko with dissapointed expression.

"at kelan ka pa naging maganda?" -Mads. She rolled her eyes and naglakad palayo. Sa wakas naka-moved on rin da 'cute' thingy.

BUT.............................

HAAAANUUUUUUU DAW? d-di ko ata ma-digest yung sinabi niya. Na- blurred ulit pandinig 'ko.

Sumunod nalang ako sa unit DAW niya, na unit KO. Dun naman siya pupunta, panigurado.

CURSE HER!!!!

Sinundan 'ko nalang siya sa paglalakad, ibig sabihin nasa likod niya.

"Bibilisan 'ko na dito para ma-ka gala na tayo. Kain na rin, nagugutom na' ko. Meryenda and dinner time... " -mads.

"bilisan mo na nga. nagugutom na 'ko"

After 15 minutes...................

"Tapos na!! ........ Halika na!! dali!" hinila na niya with full force palabas ng unit.

Uso na ba hilaan ngayon para mag-pasama lang?

Hila lang siya ng hila saken kanina hanggang sa garden cafeteria. Kumain lang kami 'dun ng dinner habang nag kwe-kwentuhan. Di rin kami gano nagtagal tapos natulog na. Napagod sa biyahe si Madeline girl.

I'm sure na my mom and dad, ay wala na sa bansa ngayon. They're workaholic so much. Minsan lang kami mag kita-kita. I'm sure tuwing summer lang. And, take note: 1-2 days lang sa summer. Masyado kasi silang inaasikaso na bussiness sa iba't-ibang bansa.

#knowingme