Geçmişin Gölgesi

TANITIM

Bir insanın ağzından çıkan tek bir kelime nasıl olurda bir hayatı değiştirebilirdi.

Küçüktüm aslında. Çaresizdim...Yüzlerce insan vardı. Çoğunun elinde içinde ne olduğunu bilmediğim poşetler. Kimdim ben ?Neden burdaydım ?Bilmediğim onlarca soru daha.Neden yaralıydı kollarım. Sanki bir şey olmuşta acısını hissedemiyormuşum gibi. Ama en çok nedensizliğin acısı sarıyor bedenimi. Nereye gittiğimi bilmeden yavaşça atıyorum adımlarımı... Hatırladığım tek şey adım. Evet ne garip ki sadece adım. Ben SU. Ailem var mı varsalarda şimdi nerdeler bilmiyorum. Bakıyorum kendime öylece. Sıska bi çocuğum. Saçlarım sarı ve belime kadar uzunlar. Gözlerim tam zıttına siyah,simsiyah. Üstüm başım pislik içinde. Ellerim sanki düşmüşümde aldırmadan devam etmişim gibi. Bunca insan içinde kimse fark etmiyor mu beni ? Dönüp kimse sormuyacak mı sen kimsin diye? Sanki bunca şey kafamdan geçerken biri duymuş gibi 'takip et beni 'diye bir ses duyuyorum. Önce anlamıyorum sonra dönüp bakıyorum benim yaşlarımda erkek bir çocuk. O da benim gibi. Kıyafetleri boyuna büyük gelmiş kollarından sarkıyor.ona bakmamdan rahatsız olmuş gibi tekrar takip et beni diyor duymamışım gibi. Sesini yaşının zıttına büyük göstermek için zorluyor gibi kendini. Hafifçe gülümsüyorum. Neden yapıyorum bilmiyorum ama takip ediyorum onu. Sonunda duruyoruz eski terk edilmiş bir binanın önünde. Sanki onu takip etmem onun suçuymuş gibi neden seni takip etmemi söyledin diyorum telaşla. Çocuk anlamsızca bakıyor bana sende bizdensin diyor. Siz kimsiniz demeye kalmadan kolilerin içinden onlarca çocuk çıkıyor. Hepsinin kaderi aynı sanki. Beni buraya getiren çocuk konuşmaya başlıyor.simsiyah saçları gözlerini kapatıyor gözleri onlarda saklı sanki her şey mavi ,masmavi. Seni buraya getirdim çünkü dediğim gibi beni takip etmeyi kabul ettiğin an sende bizden oldun. Adım Ateş . Bu gördüğün çocukların başıyım. Gülmeye başlıyorum birden ,sonra susuyorum tek gülen benim çünkü. Ateşin gözleri kızgınca bakıyor gözlerime. Eğer itaat etmezsen burdan gidersin ve açlıktan geberirsin yabancı. Adım su diyorum kızgınca. Hafifçe dudağı yukarı kalkıyor. Sormadım yabancı. Ne yapmamı istiyorsun diyorum ona bunca zaman nasıl tuttuğumu bilmediğim göz yaşlarımı akıtarak. Buradaki herkes gibi çalışmanı diyor umursamadan bizimle birlikte geleceksin ve sana her şeyi en başından öğreteceğim. Gidiyor sonra tam çıkışa gelmişken dönüyor ve hoşgeldin yabancı diyor. Sonra yoluna devam ediyor. Diğer çocuklar yeni birini görmenin mutluluğuyla geliyorlar yanıma hepsi ismini söylüyor sevinçle. Sonra birisi soruyor senin hikayen ne ? Bilmiyorum diyorum. Hiçbiri inanmıyor ama kimse tekrar da sormuyor. Hepsinin yarası derin. Terkedilmiş onlar. Ve artık ben de onlardanım .Hiç değilse şimdilik olmak zorundayım...

Merhaba. Bu ilk hikayem okumanızı umuyorum. Şimdiden teşekkür ederim. Iyi okumalar yeni bölümü okuyucu sayısına göre yayınlıcam. Bu yol da ilerlemek istiyorum ve size ihtiyacım var.♧♣♡♥