Kabanata 3

102 5 3
                                    

(A/N) Gusto kong pataasin ang chapter nito. kasi nung tinignan ko yung mga previous na chapters na ginawa ko, parang 2 pages lang. Yung expectation ko mga 4 or 5 pero ang iba... +-_- Kaya pinagtitiyagaan ko ang pagpapalawak ng naiisip ko hahahha kaya ayun! ito muna ngayun. And yes! Stephanie is having her very first POV haha nakalimutan ni Miss Author ang pag lagay ng POV thingy sa previous chapter. v^_^v

--------------------

STEPHANIE'S POV

Pinark ko naman ang sasakyan ko sa parking lot, alangan saan ko ba ipapa-park yung sasakyan ko? sa gitna ng kalye? sa loob ng classroom?

Kibali dalawang places pwede namin ma park yung sasakyan namin. 1st option: sa underground kaya 2nd option: sa mismong ground talaga sa front ng aming school. kaya lang doon ako sa underground nag park para maka shortcut ako patungo sa campus

"Dilim. " Kinuha ko kaagad ang aking cellphone. May flashlight yun kaya yeah! may sandata ako! Binuksan ko naman ang bag ko.

"Nasaan na ba yun?" May nahahawakan na akong rectangle form yan cellphone ko na ito. In-on ko naman kaagad ang flashlight.

Pero bago ko na on ang flashlight. May dumaan sa daanan ko kaya naman parang na out of balance ako. pero hindi naman ako natumba.

"Fudge" Sinabi ng utak ko. Baka may mumo! Oh no! matatakutin ako! Ang weird. Feeling ko may tao. May naririnig akong foot steps. Sino kaya yun?

Baka guni2 ko lang yun dahil nga yung mindset ko may mumo. Oh my G.

Nang kinuha ko ang cellphone ko in-unlock ko.

Wow pagkaganda ng tadhana, 1% na ung cp ko. Nakalimutan ko kasing mag charge. na turn off na rin yung cellphone ko.

Edi wow! Wala na akong cellphone wala rin akong flashlight. Wala kaya akong night vision at syempre hindi din ako ninja.

May foot steps talaga. *tk *tk *tk shet sino ba yan? Nag lakad at nag lakad ako. pretending wala akong nararamadamang kakaiba.

lakad

lakad

lakad

lakad

.

.

.

.

nang

*boogsh

"Oh, sorry Miss." the man uttered

He seems very familiar. He wears eye glasses just like me. I smelled his scent, it drives me crazy.

na hulog yung cellphone ko pati yung eye glasses ko. Grabe ang lakas siguro ng lalaking ito at nawalan ako ng balanse as.in. heto ako nakadapa sa sahig. Masakit. Masakit yung ulo ko. Nahihilo.

hanggang sa

Wala na akong nakita at ayun nag black out yung paligid.....

"Adik!"

A/N:

I'll make this chapter short for now... Kahit goal kung pataasin ito... Sorry for the late update. Please forgive the author marami kasing ginagawa eh kaya baka ngayun pa ako maka bawi... Vote for this chapter if you want me to change the book cover.. Kansahamnida!~ ^_^

Addicted To YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon