Addicted To You

Kabanata 1

Hays ano ba ang nangyayari? ANG GULO!!! yung utak ko yung kwarto ko yung katawan ko ang GULO pati na rin ang buhay ko haha jk syempre naman hindi magulo ang buhay ko. Maswerte nga ako may buhay ako.... Naaalala ko pa nung binalak ng nanay kong ilaglag ako galing sa kanyang sinapupunan. Hindi ko alam bakit niya naisip yun. Eh kasi naman 19 siya nang naibuntis niya ako. Si daddy naman 20. *sigh May araw talagang malapit nang sumuko ang nanay ko, 7 months siyang buntis sa akin, binalak niyang pumunta sa hospital at ipa-abort ako kaya lang may isang knight and shining armor na lumigtas sa kanya. Wala na yung iba kundi ang superman ng buhay ko, si daddy!! Kaya nga love na love ko siya eh..

*knock *knock

May kumatok, pumunta naman ako malapit sa pintuan para buksan ang pinto malamang.

"O Steph, ba't ang gulo nang kwarto mo? Teka lang tatawagin ko ang Manang Merlinda mo."

"Dad, okay lang. kaya ko namang linisni 'to eh. Kasi may hinahanap ko yung necklace na binagay ni nanay sa akin bago siya mawala, ilalagay ko sana sa isang box eh.."

Half of my body says umiyak ka half of my body says naman magpakatatag ka, nangyari na wag kang maging coward. I hate crying in front of someone. Ayokong maawa sila sa akin. Ayokong minamaliit nila ako. Suddenly I felt something rolling down my face. Teka, lumuluha ba ako? Oh no! hindi to pwede. I never cried in front of someone.

"Stephanie, okay ka lang? Do you need something? I know masakit para sa atin tanggapin ang nangyari pero nakaraan na yun okay? kalimutan na natin." pag aaruga naman ni dad.

Agad ko naman pinunasan ang luha ko. SYempre, dapat matapang ako. Ayokong nagmumukha akong pulubi o maaawain. Nandito pa rin ako, tumatayo.

"okay lang ako dad. Wag na po kayong mag-alala"

Honestly I need help, pero dine-deny ko lang

"Sige, tatawagin ka na lang ni Manang Merlinda para bumaba at kumain ha?" I love you pa, ang bait mo

"Sige dad. Salamat"

Hindi pa rin ako nakaka get over sa pagtulo ng luha ko kanina. Bigla ko na lang naalala ang nangyari sa kanila....

/FLASHBACK/

"Daddy, where's mommy?" - i questioned my dad

"Diba mommy is in the hospital delievering your younger brother?"- dad replied

"Ah!~ I forgot dad! Can we go to the hospital?" - i asked him with excitement

"Not now baby. Maybe later. We'l wait for mommy to come okay? So be patient"

"Okay daddy."

He turned away from me dahil mayroon siyang kinuha. After a few minutes, Tumunog naman bigla ang cellphone ni dad. Agad kong kinuha para ibigay sa kanya.

"Dad you have a new message." Kinuha naman agad ni dad ang phone niya

"Thanks Steph napaka good girl mo."

Dad answered the call. Parang nag papa-nic siya na masaya. Gulo.

"Hello?"

"Daniel, i need you sa hospital. Malapit na akong manganak."

"Ariel, ha? oo sige papapunta na ako."

"Sige mag-ingat ka, I love you."

"Mag-ingat ka din, I love you too."