Addicted To You

Kabanata 5

STEPHANIE'S POV

Nagising ako nang nakaramdam Kong okay na ako.. Nakita ko na lang ang nurse na nag-alaga sa akin. Papunta siya sa akin para painumin ng mga gamot.

"Hija, mag-ingat ka ha? Alam kong hindi ka na kumakain ng masyado dahil sa katawan mo pa lang napakapayat mo na.. Kailangan mo nang kumain, kabataan talaga ngayon hindi na sanay sa pag aalaga sa kanilang katawan." usal naman niya .. Sabagay may punto siya

"Salamat po sa lahat!" bungad ko naman sa kanya para pasalamatan siya sa lahat ng pag-aarugang naiibgay niya sa akin....

Well, hindi na ako pumunta sa meeting dahil pinapahinga na ako.. Sayang hindi ko nalaman kung ano ang pinag-aabalahan nila.. Pero okay lang dahil meron naman si Johanna doon so pwede niyang masabi lahat ng pinag-usapan nila.. Kaya plinano ko nang umuwi pero nakita ko siyaa...

But gusto kong pumunta! I will show no sign of weakness!! Bwahahaahahaha

"Ano? Hatid na kita . Pasensya nga pala kanina. Gusto lang kitang pag tripan kaya ayun binangga kita at pinag tripan. Sorry ulit" usal niya at may 180 degrees na bow pa ang nalalaman. Ang sweet naman nun..

"Ha? Okay lang yun.." well, i felt myself blushing. Nakakahiya. .. teka bait naman ako mahihiya?

Nag sigh siya parang nahihiya lang. Kinuha ko naman yung bag ko at inilalayan ako sa paglabas. Hindi ko in-expect na gentleman pala siya..

(EDI WOW)

Ang raming nangyari sa akin ngayon... Nahiya tuloy ako T_T bakit pa kasi sa lahat ng tao ako pa ang kasama nang lalaking ito?! Yan tuloy nang pagka labas at nang pagka labas naming dalawa ang raming taong nag tyityismisan bulong dito bulond diyan psh. :3 Ngayon ko lang napanisn na tinanggal na niya ang kanyang eyeglasses at cap na suot2 niya. Mas gusto kong tumingin sa kanya ng ganyan ang kanyang porma.. Mas nakikita ko ang features niya... Gusto ko sanang makipag-usap sa lalaking ito pero siya na ang gumawa sa first move.

"Steph, sensyahan mo na ha.. "

"Okay lang naman yun.. Pero wag mo nang gawin ulit baka hospital na yung kababagsakan ko haha."

Tumawa lang kami..

"Siya nga pala nang kinarga kita papuntang clinic, may nakakilala siya na parang napaka misteryoso nang pagtawag niya sa pangalan mo... "

Ha? Misteryoso? Weird... Baka .. b-b-a-ka.. OH NO!

"AHh ganun ba.." nauutal kong sabi "Anong mukha niya? Describe nga." kinakabahan talga ako eh

"Wala akong masyadong naaalala." kinamot niya ang ulo niya na parang may dapat siyang sabihin na napakaimportante "Well, babae siya matangkad, morena, balingkinitan lang, kalakihan din yung mata niya na parang may halong indian o kaya arabe yung dugo niya at maganda."

Sa totoo lang i'm feeling comfortable with him. It feels like we met for years now.. Hindi na nga ako nahihiya sa kanya eh...

Pero sa kasamaang palad

Sana hindi ko na lang siya tinanong kung anong nakita niya sa babaeng yun, yan tuloy my naramdaman akong sakit na tumagos sa puso ko... Pagkasabi at nang pagkasabi niyang salitang MAGANDA ayun may spear, javelin, arrow, dagger, at kung ano pa ang tumagos sa puso ko. ANg sakit te..

Oo, aaminin kong may parang nararamdaman na ako para sa kanya pero hindi pa ako sigurado.

"Ah ganun..." lumingon at lumunok ako ng laway, doon na lang ako sa isang direksyon kung saan hindi niya makikita ang mukha kong may tinatago... Mukha ko lang nga ba ang may tinatago? O ang buong pagkatao ko na?! Psh.

"Huy! Teph! Okay ka lang?"

"Hindi" pero siyempre hindi yan nag sinabi ko.. Lagyan mo lang ng konting kasinungalingan para magpahalata kang may tinatago ka psh -__-

"Oo! Siyempre!" usal kong napakahina. In fairness first time kong narinig si Cloud na tawagin akong Teph.. Never heard of that one.. Nice ka ng choice

Tinignan ko naman yung necklace ko na nakapalibut sa leeg ko. Kung sana nandito sila. Pinonytail ko na yung buhok ko. Back to basics.

Lumingon naman tong nilalang ito sa akin

"Hani?"

Napatingin naman ako bigla nang nag salita si Cloud. Hindi naman Hani yung pangalan ko ah.

"Ha?"

"AH. wala, kasi ganito yun.. You just remind me of someone I know."

"Ah talaga.." I chuckled.

The moment was filled with silence. It seems the both of us has nothing to say. I hate to say it but I have to say good bye.

"I think it's time."

"Oras na para?"

Parang kinakabahan siya ha

"Oras na para magpa-alam. May pupuntahan lang kasi ako eh.."

"Saan ka pupunta?"

"Ah dun lang sa conference room. Late na nga ako eh. May meeting pa kasi."

"Ganun ba? Sabay na lang tayo, doon lang din naman yung susunod kong pupuntahan eh.."

mk_wannabekoolkid

A/N: Sorry for the late update