တရွေ့ရွေ့စီးဆင်းနေတဲ့ကန်ရေပြင်ကိုငြိမ်သက်စွာရပ်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်...
ရင်ထဲမှာေတာ့ဘယ်လောက်ဘယ်လောက်တောင်ပူလောင်နေလဲမသိ မျက်၀န်းလှလှလေးထဲမှာအရည်ကြည်လေးတွေဝေ့ဝဲနေပေသည်...
"ငါရောက်ပြီ hyungwon"
နောက်ကနေခပ်ရှရှအသံလေးကြားလိုက်ပေမဲ့ ချက်ချင်းလှည့်မကြည့်ရဲ
ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်စိတ်လှုပ်ရှားနေပါလိမ့်...
"ဘာလို့အစောကြီးရောက်နေတာလဲ ထူးထူးဆန်းဆန်း"
ရွတ်နောက်နောက်ပြောလာသူ့ကို အပြံုးတစ်ခုနဲ့သာတုံ့ပြန်မိသည်။
"အရေးတကြီး ပြောစရာရှိတယ်ဆို ဘာများလဲ ရင်တွေခုန်နေလို့ ညကအိပ်တောင်မပျော်ဘူး"
မပြုံးပါနဲ့ ကျေးဇူးပြုပြီး အဲ့လိုမပြုံးပြပါနဲ့ မင်းအဲ့လိုပြံုးနေရင်ငါဘယ်လိုပြောထွက္မှာလဲ minhyukရယ်...
ဘေးချင်းကပ်လာရပ်ပြီး မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်လာတော့ ချက်ချင်းမျက်နှာကိုလွှဲလိုက္မိတယ်
တစ်ခုခုခံစားမိလို့ထင်ပါတယ် ခုနကတက်ကြွနေတဲ့ သူက ချက်ချင်းငြိမ်ကျသွားတယ်
"ဟင်းး...."
သက်ပြင်းရှည်ခုချလိုက်တော့ စိတ်ပူတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကွျန်တော့ကိုကြည့်နေခဲ့တာ
အတန်ကြာတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားပြီးတဲ့နောက္မှာ...
"ငါတို့ဒီမှာပဲအဆုံးသတ်ကြရအောင်"
"ဘာ!!! ဘာပြောလိုက်တယ်hyungwon"
"လမ်းခွဲကြရအောင်လို့"
"မင်းငါ့ကိုလာနောက်နေတာလား"
"ဒါနောက်စရာကိစ္စမဟုတ်ဘူးလေ"
"hyungwon...?"
"ငါတကယ်ပြောနေတာ"
"ဘာလို့လဲ!!! ဘာလို့လမ်းခွဲရမှာလဲ!!!"
"ငါ..ငါအိမ်ကပေးစားတဲ့မိန်းကလေးနဲ့လက်ထက်ရတော့မယ်"
"ဘာ!!!!"
"ငါလဲအဆုံးထိငြင်းပါသေးတယ်minhyukရယ် ဒါ..ဒါပေမဲ့ ငါ့အမေကျန်းမာရေးကြောင့် ငါလဲလက်လျော့ပေးလိုက်ရတာပါ"
YOU ARE READING
You are Mine (Complete)
Short Storyမင်းကိုဒီအတိုင်းလွယ်လွယ်နဲ့လွှတ်ပေးမယ်လို့ထင်နေတာလား Lee Minhyuk × Chae Hyungwon
