"အား....ဟင်!! ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
Hyungwonနိုးလာတော့ ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်လျှက်
လက်တွေခြေထောက်တွေကိုလဲကြိုးတွေနဲ့ချည်ခံထားရတယ်။အခန်းကလဲမဲမှောင်နေတာ။
"ဘာေတွဖြစ်ကုန်တာလဲ...ဒါဘယ်နေရာလဲ..."
"ဘယ်နေရာလို့ထင်လဲ?"
"ဟင်!! min..minhyuk shi???"
"ဟက်!"
"မင်း ဘာလုပ်တာလဲ ဘာလို့ငါ့ကိုအခုလိုလုပ်တာလဲ"
"ကိုယ့်အပိုင်မို့လို့ ကိုယ့်အိမ်ကိုခေါ်လာတာလေ"
"ဒါ..ဒါဆို ငါ့မင်္ဂလာပွဲ.....ငါ့...ငါ့အမေ ငါ့အမေကော ငါ့အမေကောလို့"
"ဆေးရုံမှာ"
"ဘာ!! ဆေးရုံ!! ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ ငါ့ကုိလွှတ်ပေးပါ ငါ့အမေဆီသွားချင်တယ် ငါတောင်းပန်ပါတယ်ငါ့ကိုလွှတ်ပေးပါ"
"စိတ်မပူပါနဲ့ မင်းအမေဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မင်္ဂလာပွဲမှာသတို့သားက သူ့ချစ်သူနောက်လိုက်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်ရလို့ shockရသွားရုံလေးပဲ
သတို့သမီးလေးကတော့ သတို့သားမရှိတဲ့မင်္ဂလာပွဲကိုတစ်ယောက်ထဲကျင်းပလိုက်ရတာပေါ့ အဟက်! ခုနကတောင်သတင်းကြားလိုက်ရပါသေးတယ် ဘာတဲ့ ရှက်လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေမယ်ဆိုလား..."
"မင်း...မင်းလူယုတ်မာ!! မကောင်းတဲ့ကောင်!! မင်းဘာတွေလုပ်နေတာလဲ မင်းရူးနေပြီလား!!"
"ဟုတ်တယ်!! ငါရူးနေပြီ အဲ့တာမင်းကြောင့် မင်းကြောင့်hyungwonရဲ့!!!'
"အဲ့တာတွေငါမသိဘူး!!! အခုငါ့ကိုလွှတ်ပေး!!! ငါ့အမေဆီသွားပါရစေ ငါ့ကိုလွှတ်ပေးပါ!!!"
"မလွှတ်ပေးနိုင်ဘူး အခုကစပြီးမင်းကိုငါအပိုင်သိမ်းထားတော့မှာ မင်းငါ့နားကနေဘယ်မှထွက်သွားလို့မရဘူး"
"hyungwon ah~မင်္ဂလာပွဲကလည်းပျက်သွားပြီဆိုတော့ ကိစ္စတွေကလည်းရှင်းသွားပြီ အဲ့တော့ငါတို့အတူတူနေသွားကြရအောင် နော် မင်းလဲငါ့ကိုချစ်တယ်မဟုတ်လားဟင်"
"မချစ်ဘူး မင်းကငါအရင်ကချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့minhyukမဟုတ်တော့ဘူး မင်းကမကောင်းဆိုးဝါး မုန်းတယ်
!!! ငါမင်းကိုအရမ်းမုန်းတယ်!!!"
YOU ARE READING
You are Mine (Complete)
Short Storyမင်းကိုဒီအတိုင်းလွယ်လွယ်နဲ့လွှတ်ပေးမယ်လို့ထင်နေတာလား Lee Minhyuk × Chae Hyungwon
