Kahve Fincanı

Sevemem Asla

Sevemem Asla

Buruk gülümseme kaldı dudaklarımda.
Gözyaşlarımı da verdim küçük kuşlara,
Alıp götürdüler onları bulutlara.
Gerçek gülüşler, yalnızca anılarımda…

*** 

Sen yanımda olmayacaktın ki bir daha.
Ben de düşünmedim hiçbir şey o anda.
Fark ettim; sevmek zor geldi sonunda bana.
Vazgeçtim düşünmekten bugün bir kez daha.

*** 

Kalbim arar o eski gülüşleri hala.
Bulamaz onları ne kadar arasa da;
Sakladım o gülüşlerimi sandıklara.
Açılsa da sandık yaralıyım ben hala.

*** 

Bulutlar vermez mi gözyaşlarını bana?
Hissedemezler mi kalp yaramı onlar da?
Kaybolan gözyaşlarımla ağlayamam da.
Yağdıramazlar mı gözyaşlarını bana?

*** 

Küçük kuşlar da yoklar artık etrafımda.
Hepsi göçtü, geldi sonbahar buraya da.
Sonbahar gelmez mi sanıyorsun oraya!
Baharda yine olurlar mı etrafımda?

*** 

Bazen gülüyorum eskisi gibi hala.
Hayalin beliriyor önümde o anda.
O anlar bana çok zor geliyor olsa da
Yeşeriyor kalbim anılarınla hala.

*** 

Gidişin bir buz kadar soğuktu aslında.
Dinmedi ki o zaman başlayan kar hala.
Titriyor yüreğim düşen her beyaz karla.
Karlar diyor ki: "O dönmeyecek aslında!"

*** 

Ağır geliyor belki her şey yalnız bana!
Belki düşünmekten kaçıyorum yalnızca.
Ne yapabilirim ki kaçmak da olmasa?
Her şey tekrar ederken: "Dönmeyecek sana!"

*** 

Bunu fark etmek bile acı verdi bana.
Senin gibi başkasını sevemezdim ya…
Sensiz yüreğim sevgiye hasret kalır da,
Sevemem başkasını senin gibi asla!

17 Aralık 2010