Misletoe | kookmin

0.1

Flashback
2019, Aralık.

İçinde onlarca güzel anı bulundurduğum o şahane yıl bitiyor, yepyeni bir yıl geliyordu. Benim için yeni yıl, her duyguyu biraz daha tatmak, yaşamı deneyimlemek demekti. Geçtiğimiz yıllardan ders çıkarıyor, bu sayede kendimi daha da geliştiriyordum.

Şimdi de dersin son dakikalarındaydık. Hocamız serbest bırakmış, ben de 2020 için hedeflerimi yazıyordum.

Bugün noeldi ve biz her yıl, bugünlerde bir kağıda önümüzdeki yıl için dileğimizi yazardık. Bir nevi rutindi bizim için, hepimiz o kağıtların geri dönüşüme gittiğini biliyorduk. Kimse açıp okumayacaktı, bu yüzden de içimden ne geçiyorsa yazmıştım o kağıtlara. Bolca şans... Para... Huzur... Aklıma ne geldiyse.

Karar vermiştim, bu yıl öyle yapmayacaktım. Büyük şeyler istemeyecek, daha olası ve gerçekleşmesi mümkün olan şeyi dileyecektim... Birazcık da olsa sevgi...

'Sevgili 2020, bu sefer senden istediğim tek şey... Güzel bir partnerim olsun ve birbirimizi çok sevelim istiyorum. Onunla başbaşa tatile çıkmak isterdim. Açıkçası Japonya'yı merak ediyorum, yıllardır hayal etmeme rağmen hiç gidemedim. Bu yıl, onunla birlikte gitmek isterdim. Birlikte bir parkta oturmak, karşılıklı sohbet etmek isterdim. Belki birlikte bir konsere gidebiliriz, bu çok güzel olurdu. Teşekkür ederim. Güzel günlerimi bekleyeceğim.

Park Jimin. 11F'

Minik not kağıdımı katlayıp cebime koydum ve eşyalarımı toplayarak sınıftan ayrıldım. Okuldaki bütün öğrenciler, kütüphanemizde kurulu olan yılbaşı ağacının yanında toplaşacaktık herkes sıraya dizilecek, dileğini ağaçta asılı olan keseye atacak ve ayrılacaktı.

İçimden güzel şeyler geçirerek kütüphaneye doğru ilerledim. Bu sefer olacaktı, hissediyordum. Bu yıl, bana iyi gelecekti. Gelmeliydi...

Kütüphaneye geldim ve sıraya girdim, pek fazla kişi doluşamamıştı. Her yıl olduğu gibi yine oradaydı. Okul başkanı, Jeon Jungkook. Benden bir yaş küçük, 10-E sınıfındaydı. Hiç konuşmamıştık, sanırsam biraz çekingen biriydi. Ne kadar tanımıyor olsam da, okula geldiği ilk günden beri yaptıkları iyilikleri saymakla bitiremezdim. Bana bile iyiliği dokunmuştu.

Sıra bana geldiğinde elimdeki kağıda son kez iyi enerjimi yollayarak, ağaçtaki keseye attım ve Jungkook'a selam vererek oradan ayrıldım.

"İyi yıllar Jungkook, umarım bu yıl da bütün dileklerin gerçek olur." gülümsemiş ve selam vermişti.

"Teşekkür ederim Jimin hyung, inanıyorum sana. Bütün dileklerin gerçekleşecek." ister istemez bu söyledikleri beni mutlu etmişti. Hiç tanımadığım birinden böyle tatlı sözler duymak beni sevindiriyordu.

Flashback end.

§

2020, 25 Aralık.

"Hocam, dersinizi böldüğüm için özür dilerim. Jeon Jungkook dersten sonra, okul deposundaki dilek kesesini boşaltacakmış. Kendisine haber vermem istendi." adımı duyduğum anda, defterimden başımı kaldırdım ve gelen nöbetçi öğrenciyi dinledim.

Doğru ya! Bugün noeldi ve dilek günümüzdü. Her yıl olduğu gibi ağacı önceden süslemiştim. Zil çaldığı anda hocama selam vererek sınıftan ayrıldım ve Jimin hyungun sınıfının önünden yavaşça bakarak müdür yardımcısı Hye Sun hocanın odasına doğru yürüdüm. Ondan anahtarı aldıktan sonra depoya girecektim.