adopted » d.z

43

Daan's POV.

" Wat is er? " vraag ik en trek m'n arm terug. " Ik moet je even wat vertellen. " zegt Sanne en wijst naar het bed. Ik ga er op zitten en ze ploft naast me neer. " Ik wil even m'n excuses aanbieden.. " zegt ze. Meteen spring ik op. " Vergeet het maar, Sanne! Je kan het niet opeens goed maken. " snauw ik.  " Ik heb het uitgemaakt met Rein.. Alleen voor jou. " zegt Sanne. Ik wist dat het uit was maar.. Wat? Ik kijk haar aan. Het blijft even stil. " Hoezo? " vraag ik uiteindelijk. " Ik wil je niet kwijt, dit was een domme ruzie. Ik heb er gewoon spijt van.. " zegt ze en kijkt weg. Ik zucht en staar wat naar de muur. " Daan, ik heb het ook uitgemaakt.. Omdat ik je leuk, oke? Maar het kan niet.. " zegt ze. Ik kijk op. " Ik weet het niet meer, Daan.. " zucht ze. " Ik ook niet.. Misschien moeten we het maar hierop laten. We kunnen niks krijgen, Sanne. " zeg ik. " Weet ik.. " mompeld ze. Ik ga naast haar zitten. " Maar.. Opzich zouden we dit nog kunnen doen. " zeg ik. Ze kijkt me raar aan. Ik glimlach en zoen haar dan.

Sanne's POV.

Uit het niets plant hij zijn lippen op de mijne, niet dat het erg vind. Had het alleen niet verwacht.. Na een paar seconde haal ik m'n lippen van hem af. Ik kijk hem aan met een kleine glimlach. " Ik ga weer.  " zegt Daan en staat op. Ik ga op bed liggen en hoor de deur dichtgaan. Ik verward, heel erg. Ik snap het gewoon niet meer.. Het is fout, maar het voelt zo goed.. Ik wil bij hem zijn. Ik zucht diep en pak m'n mobiel. Niks bijzonders.. Ik rol op m'n buik en dan weer terug op m'n rug. Ik zucht weer en sluit m'n ogen. Zal Rein boos zijn omdat ik het uitmaakte? Ik sta op en begin te ijsberen door m'n kamer. Alles is zo ingewikkeld! Ik laat mezelf op de grond vallen. Ik kan echt niet stil blijven staan of zitten..

-

Kut part is dit wow, had geen inspiratie.