adopted » d.z

44

Daan's POV.

Het is al een tijdje later, voorjaarsvakantie. En wat moet ik doen? Vervelen. Tussen mij en Sanne is het.. Gewoon, normaal. Geen idee. Het is een beetje awkward. Gelukkig weet niemand er iets vanaf. Uiteindelijk had Sanne geen straf gekregen, aangezien mam er geen tijd voor had. Geluksmormel.. " Ik ga naar.. Charlotte. " zegt Sanne. We waren alleen thuis, maar nu ben ik alleen thuis. " Is goed. " zeg ik terwijl ik aan tafel met m'n mobiel aan het klooien ben. Ze glimlacht lief en loopt naar de gang. Binnen een paar tellen hoor ik de deur dichtgaan. De achterdeur vliegt open en mam komt binnen gelopen met drie tassen. " Zijn die serieus voor een paar daagjes Oostenrijk? " vraag ik.

M'n moeder, vader, Jorn en Sam gaan naar Oostenrijk morgen. Sanne en ik hadden geen zin, dus mogen we de hele week thuis blijven. Nils, Owen en Rein komen ook. " Anderhalve tas is voor jou en je vrienden. Charlotte komt ook, heb ik begrepen? " zegt ze terwijl ze de zakken chips eruit haalt. " Ja. " zeg ik en help haar met de spullen. " We gaan trouwens vannacht al weg, omdat onze vlucht eerder gaat vertrekken als we het halen. " zegt mam. Ik knik en prop de spullen in de kast. " En niet alles opeten he? Ook gezond eten. " zegt ze. " Komt goed. " zeg ik. Ze loopt de kamer uit. Ik heb er wel zin in, geen ouders en gewoon chill met m'n beste vrienden. En Sanne en Charlotte.. Ach ja, het kan niet anders. Ik kijk verder in de tas. Broodjes, avond eten.. Helemaal top. Ze gaan van zaterdag tot vrijdag weg, en zaterdag komen ze aan. Dus een hele week gewoon home alone.

Sanne's POV.

" Charlotte? " zeg ik. Ze kijkt op. " Ik moet je wat vertellen.. " zeg ik. Ze kijkt me geschrokken aan. " Is er iets ergs gebeurd? " vraagt ze. " Het is niet zo heel erg, maar moet het even kwijt aan iemand. " zeg ik. " Vertel maar. " zegt ze. Ik haal diep adem. " Ik heb met Daan gez.. " ik kan m'n zin niet afmaken of ze begint al te gillen. " Zo schattig! Hoe was het? Was het intens? Of weet ik veel! " gilt ze. " Rustig, rustig. Het was.. Gewoon, fijn.. " zeg ik dromerig. " Maar het kan niet! " zeg ik. " Want het is m'n broer.. En het wordt dan vanavond zo gênant en vooral met Rein! " zeg ik. " Komt goed, ik ben erbij en Nils en Owen ook. " zegt ze geruststellend. " Dankje.. " zeg ik en geef haar een knuffel. " Kan ik trouwens met je mee eten? M'n ouders die gaan straks namelijk naar een feest. " vraagt ze. " Is goed! " zeg ik. " Kan je trouwens de hele week? We gaan nog allemaal leuke dingen doen enzo, dus ja. " vraag ik. " Ja, dat mag. Daarom heb ik ook drie tassen. " zegt ze en haalt haar andere tassen tevoorschijn. Ik glimlach en we lopen de kamer uit.

" Mam! Stop met stressen! " hoor ik Sam gillen. Ik duw de deur open en zie dat Mirjam allemaal spullen in een koffer propt. " We moeten over tien minuten gaan! " roept ze. Ik loop door naar de woonkamer waar Daan en Nils zitten. " Hey. " zeg ik. Ze kijken allebei op en stoppen met spelen. Ik stel Charlotte voor aan Nils en we gaan zitten. " Daan! We gaan zometeen weg. " zegt Mirjam. " Oke. " zegt hij.

" Doei! " roepen we allemaal en zwaaien naar de auto tot hij uit de straat is. " Nu hebben we het huis voor ons alleen. " zegt Daan blij. Op dat moment komen Owen en Rein aangelopen met hun spullen. " We zijn compleet! " roept Nils en we lopen met z'n alle naar binnen toe.