adopted » d.z

50

Sanne's POV.

De deur gaat open. " Oh mijn god, donder is op! " roep ik als ik zie wie het is: Kayleigh. " Oke, sorry ik ga al. " zegt ze, maar toch blijft ze staan. Ik sta op en duw haar de kamer uit. Kan ze niet een keer wegblijven? Ik gooi de deur dicht en ga weer zitten. Maar voordat ik kan gaan zitten, vliegt de deur open. " Serieus, Sanne. Wat is nou de reden waarom je Kayleigh moest duwen? " zegt Rein. " Zij laat me toch niet met rust? " zeg ik. " Ik doe helemaal niks? " zegt ze. " Weetje het heel zeker meid? Alsjeblieft, rot een eind op. " zeg ik. Daan loopt langs Rein naar binnen. " Ik praat wel met haar. " hoor ik hem zeggen en hij stuurt Rein en Kayleigh de kamer uit. " San, wat is er? Waarom doe je zo tegen Kayleigh? " zegt hij. " Serieus? Jullie nemen het nu allemaal voor haar op, alsof zij niks doet. " zeg ik. " Laat het gewoon gaan, Sanne. Het komt alleen door wat dingetjes van vroeger, dat is nu toch wel voorbij? " zegt Daan. " Pardon? Je geloofd me gewoon niet! " zeg ik kwaad. " Jawe.. " " Nee, als je me geloofde dan nam je het niet op voor Kayleigh. " onderbreek ik hem. " Ik neem het niet voor haar op.. Kom op, doe niet zo kinderachtig. " zegt hij. Oke, dit is het. Ik sta op en loop de kamer uit. " Sanne! " roept Daan nog. Ik heb hier geen zin in. Ik trek m'n schoenen aan en loop snel naar de achtertuin toe. " Sanne, waar ga je heen? " vraagt Daan die op z'n sokken naar me toe loopt. " Ergens. Ik heb even geen zin in jullie allemaal, dus ik moet er even tussenuit. Ik kom vanavond wel weer. " zeg ik en pak m'n fiets. " Nee, blijf. " zegt Daan en pakt m'n hand vast. Ik sla z'n hand weg. " Ik kom over een paar uur terug. " zeg ik en loop de tuin uit.

Daan's POV.

" Sanne! " roep ik nog, maar ze is al weg. Waar wilt ze naartoe gaan dan? Met Charlotte is ze nou ook geen goede vriendinnen meer, en voor derest heeft ze niemand. Ik loop naar binnen toe en sluit de deur. " Waar is ze naartoe? " vraagt Rein. " Geen idee. " antwoord ik. " Ach, hebben we nog wat rust. Zullen we weer naar boven gaan? " vraagt Kayleigh. " Is goed. " zegt Rein. Shit.. Nee, ik had Sanne moeten geloven. Ik kan haar nu niet achteraan, Rein en Kayleigh zijn hier. En ik kan ze ook niet wegsturen. Met tegenzin loop ik ze achterna.

Ik zit nogsteeds met Sanne in m'n gedachtes. Ik ben gewoon bang dat ze niet thuis komt.. " Zouden jullie kunnen weten waar ze is? " vraag ik. " Bij een vriendin ofzo. " zegt Rein. " Ach, ze komt heus wel terug. " zegt Kayleigh. " Serieus, jij be.. Nee, laat maar. " zeg ik en sta op. " Ik wil Sanne zoeken, het is al drie uur later en ze zou rond etenstijd thuis komen en het is al zeven uur. " zeg ik. " Jezus doe rustig, Daan. Ze komt heus wel. " zegt Rein. Ik zucht diep en ga op bed zitten. " Chillex, bro. Ze komt heus wel. Bel haar anders gewoon? " zegt Rein. Ik voel me zo dom nu. Ik pak m'n mobiel en bel Sanne. Maar na een tijdje hoor ik een zacht muziekje. Ik sta op en volg het muziekje en merk dat het uit Sanne's kamer komt. Fijn hoor, telefoon vergeten. Ik hang op en zucht diep. Waar kan ze toch zijn..

-

Hey, ik heb al m'n recente boeken een nieuwe kaft gegeven omdat ik dat wel even nodig vond ^^. En jeetje, we zijn alweer bij part 50.. Ik ben erg blij dat jullie allemaal m'n boek leven want ik krijg steeds meer reads! En mijn doel is gewoon om met dit boek 100K reads te halen! Dat zou gewoon perfect voor me zijn. Dus, deel deze story met iedereen op Twitter of weet ik veel :).