Sana Mecburum

İlk gün-

Multi:Evren BAŞER
Evettt aşkolar ilk deneyimim ve umarım beğenirsiniz. Hikayeyi önermeyi unutmayalım. Tamam tamam sussana mal dediğinizi duyar gibiyim. İyi okumalarr bebeyimler:))

Zırrrrr..

Elimle kapatmaya çalışırken devirdiğim alarma sövdüm.

-Harikaaaa,kızıım kalkarsın bu yıl artık.

+Anne huf.

Ne yazık ki yine annemin zoruyla kalktığım bir sabah daha. Zor da olsa gözlerimi açabilmiştim. Bir 20 saniye kadar tavanla bakıştık. Bugun için çok heyecanıydım biran önce orda olmak istedim. Aslında buraya üniversite için gelmemiz bahane oldu. Ben yaklaşık 7-8 yaşlarımdayken kalp krizinden babam vefat etmiş. Ee kadını tek bırakamazdım. Üniversiteyide kazanınca bizi İstanbula bağlayan bişey kalmamıştı. Antalyaya geldik. Her neyse diyerek bu düşüncelerden kurtuldum. Banayoya girdiğimde yine o sıradan tipimi gördüm. Yumurtaya can veren Allahım birazcık da bana tip versen nolurdu ki. Yüzümü yıkayıp, hızlıca dolabımın karşısına geçtim. Uzun uzun düşünürken,elime geçirdiğim siyah dar pantolonumu aldım. Üzerineyse bordo kazağım. Bu soğuk havada götümün donmasına hevesli değilim. Annemi çok bekletmeden aşağıya indim. Aslında bugün içimde garip bir his vardı. Biran önce kampüse gitmeliydim. Annemin iki yanağınada kocaman sulu öpücüklerimden kondurup o enfes mütüüş kreplerden bi parça aldım.Günaydın sultanım diyip bu nefis lezzete sofrada devam ettim. Tam huzuru buldum dediğim an saat gözüme çarptı veeeee...içimden lanet olsun geç kalıcam diyerek masadan fırladım. Annem hışımla kalktığımı görünce ordan

-Yavaş be kızımm dikat et.

Dedi. Uf anne sen ordan eksik kalma zaten. Ben burda geç kalıcam kadın bana yavaş diyor. Hemen siyah dar pantolonumu çekip üstüne geçirdiğim bordo kazağımla aynanın karşısına geçtim. Açık yeşil olan gözlerime çektiğim siyah kalem ve açık pembe rujumla biraz da olsa insana benzemiştim. Hafif dalgalı dağınık saçlarımı elimle düzeltip,çantama yöneldim. Bir kaç lazım evrağı da koydum. Hazırdım. Hemen merdivenlere yönelmiştiştim. Aşağı uçarak indim ve anneme uzaktan bir öpücük gönderdim. Hızlıca siyah botlarımı da geçirip çıktım. Metrobüs durağına doğru yürümeye başladım. Uf lanet su almalıyım. Gördüğüm ilk büfeye doğru yönelmiştim. Hızlanırken kırmızı ışıkta duracak siyah arabayı görmemiştim. Tam o sırada aldığım darbeyle yere yığıldım. Bacağımın üstüne düşmemin etkisiyle 'ahh' diye bir inleti duyuldu. Çok geçmeden kalkacaktım ki.. Bir el hissettim omzumda. Hafif irkilmiştim.

-İyi misin? Dedi gür ve düz bir bir ses tonuyla. Çok canım yanmıştı.

+Öldürseydin ha? Dıye cerledim. Ardından;

-Ölmedin işte baksana benden iyisin.Sesinde gür çıkıyor.

+Bu genç yaşımda hemde senin gibi bir öküz tarafından ezilemezdim.

-Uzatma bence minik kız.Kalk hadi.

+Şuna bak hem suçlu hem güçlü. Sen kendini ne sanıyorsun ha?? Dıyerek omuzlarına ıkı elımlede vurdum. -tabı bu öküzü ne kadar etklerse-

-Geçmiş olsun ufaklık. Diyerek hiç birşey olmamış gibi arabasına bidi ve bastı gaza.Son sürat giderken öylece bakakalmıştım. Büyülenmişçesine gülümseyerek baktım. Kendine gel aptal. Etkilediği o sıradan kızlardan olmamalısın. Aptallık etme. Kendini ne sanıyordu o ha? Brad Pitt falan mı? Yok artık..