DÖNÜM NOKTASI

Ölümün Yalnızlığı

Rüzgarın Anlatımından
Bugün O öleli tam olarak bi yıl oldu. Gözlerimi açtığım zaman yine ölümün acısını fazlasıyla kalbimde hissediyorum. Eğer canınızdan çok sevdiğiniz kişi ölmüşse hayatın gerçek tarafını görmüşsünüz demektir. O kişi öldüğünde ya yaşayan bir ölü olursunuz ya da etrafınızdakileri bir ölüye çevirirsiniz.
O öldüğü zaman anlarsınız ki bu Dünyada en çok kimi severseniz; O kişi sizin imtihanınızdır...
O öldükten sonra yaşadığım her güne lanet ettim. Aldığım her nefes ona ihanetti sanki ... Beren i hayatımın aşkını her düşündüğümde gözlerime göz yaşları hücum eder ama akmazlar. O kadar güçsüzüm ki ondan sonra ayağa kalkamadım ,kendimi yaşayan bir ölüye çevirerek ona olan borcumu ödemeye çalıştım. Bugün onun doğum günü ve benim yüzümden ölüm günü , bi yıldan beri her gün çiçeklerle ona gidiyorum ve ona onu çok sevdiğimi söylüyorum ve özür diliyorum. En kötüsü de onun kanının ellerinde olması...
BİR YIL ÖNCE
"Yaa hala nereye gideceğimizi söylemedin aşkımm." dedi ve dudaklarını büzdü çünkü böyle yapınca ona dayanamayacağımı biliyordu ama bu sefer kararlıydım kesinlikle söylemeyecektim bu sürpriz için bi aydır uğraşıyordum ve bugün onun doğum günüydü her şey çok güzel olmalıydı. "Bu kadar merak iyi değil ayrıca söylemeyeceğim ama sana söz çok beğeneceksin."dedim ve gözleri toldan ayırmayıp dudaklarına ufak bi öpücük kondurdum. "Seni çok seviyorum her şeyden herkesten çok bunu unutma ayrıcaa kahramanımsın." dedi ve göz kırptı Beren her anını son anı gibi yaşardı o yüzden aklına ne gelirse söyler ya da yapardı , en ufak şeyden bile mutluluk duyardı bunun nedeni babasının ansızın ölümüydü bunu biliyordum ,çok ama çok farklı bi kızdı. Berenle yetimhanede tanışmıştık. Ben yetimhanede büyümüştüm çünkü ben bebekken annem ve babam trafik kazasında ölmüş beni o zaman teyzeme bırakmışlar yani bana anlatılan bu .Beren yetimhaneye geldiğinde yedi yaşındaydı ben de dokuz , o geldikten sonra hep onu izlerdim hep ağlardı ve aklımdan geçen tek düşünce acaba onunla konuşursam ağlamalarını durdurabilir miyim olmuştu çünkü onu ağlarken gördüğüm zaten tek hissettiğim kalbimdeki acı olurdu. Ben kimseyle konuşmazdım benimle konuşanları da terslerdim ta ki Beren e kadar. Oturduğum yerden kalkıp onun yanına yürüdüm ve yanına oturdum " Neden bebek gibi ağlıyorsun " diye sordum "Ben bebek değilim "dedi. "Seni gördüğümden beri hep ağlıyorsun neden arkadaşlarınla oynamıyorsun" diye sordum olmadığını biliyordum çünkü o geldiğinden beri tek yaptığım şey onu izlemek olmuştu. "Hayır hiç arkadaşım yok benimle arkadaş olur musun" diye sorduğunda uzun zaman sonra ilk defa gülümsemiştim ve başını aşağı yukarı sallamıştım "ama bir şartım var beni yakalarsan" dedi ve koşmaya başladı Beren. "Heyyy kime sesleniyorum yaaa ne düşünüyorsun öyle Rüzgar " diye sordu ben de aklımdaki eski anıları attım."ımmm , hiç yalnızca senin yerine yanımda Adriana Lima olsa nasıl olsa diye düşünüyorum ne de masmavi gözleri olağanüstü bacakları ve dolgun dudakları var ve onların tadınının..." derken cümlemi bitirmeme izin vermeden " eğer cümlene devam edersen yemin ederim seni öldürürüm ve kendime yeni birini bulurum mümkün olmasa da senin kadar güzel masmavi gözleri ve six pack i olan birini " dediğinde koca bi kahkaha attım Beren çok kıskanç biriydi bana karşı yanımda herhangi bir kız olmasına bile dayanamazdı ,ani bir frenle arabayı durdurdum ve ani bir hareketle onu kucağıma çektim ve gözlerinin içine baktım zaten ormanlık alandaydık bilerek burayı seçmiştim çünkü yalnız olmak istemiştim "Gözlerimin içine bak ve benden daha iyisini bulabileceğini ve onu benden çok sevebileceğini söyle." dedim gözlerimin içine baktı ve "Seni her herkesten ama her şeyden çok seviyorum biliyorum şu an zamanı değil diyeceksin ama bana bir şey olursa aşkım sana beni unut demiyorum ama hayatına devam et lütfen." dedi Beren. "Sen benimsin ve ben benim olanın zarar görmesine izin vermem."dedim "Seninim" "Benimsin sadece benim sonsuza kadar" bu ikimizin özel kelimesiydi çünkü onu ilk gördüğümden beri bana ait olduğunu biliyordum benim de ona , biz birbirimiz için yaratılmıştık. Dudaklarıma uzanıp dudaklarımı öptü Beren ben de ilk öpüşümüzdeki gibi heyecen ve hevesle karşılık verdim. "Seni çok seviyorum Rüzgar ım, iyi ki varsın ." dedi ve öpüşümüzü derinleştirdim ve bıraktığımız da ikimiz de nefes nefeseydik. Kucağımdan kalktı ve yerine oturdu "Hadi gidelim sürprizi çok merak ediyorum. " başımı salladım " ya Rüzgar bu kadar yavaş gidersen yarına ancak varırız ." hızımı biraz arttırdım çünkü Beren yanımdayken çok tedbirliydim ona bir şey olma düşüncesi bile kalbimde bir sızı oluşması için yeterdi ama şu an bile normale göre çok hızlı gidiyorduk, ikimiz de hızı çok severdik. Arka koltuktan telefonumu almak için eğildiğimde Beren in " Rüzgar "diye çığlığı kulaklarımı doldurdu , karşıya baktığımda önümüzde tır vardı ardından çarpışma sesi duyuldu.