Waiting For Your Love

Chapter 14 - Memories Flood

Heto ako ngayon sa kwarto ko umiiyak, habang ina ayos ko ang mga gamit ko kasi mamayang umaga aalis na kami papuntang canada. Hindi ko na din pina alam pa kay jane kasi ayao kung masaktan sya at malungkot sa pag-alis ko.

Ayao ko din syang umasa at maghintay baka kasi pag dumating na ang panahon baka ipakasakal nila ako sa Business partner nila.Alam ko nmn kasi na ganyan eh, imposibleng mangyari ang mga yan.

"Anak, joshua?"

"Bakit po?"

"Handa kana ba?"

"Upo ma, tapos na po akong mag ayos ng damit ko"

"Cge bilisan mo na dyan at bumaba kana't kumain inihanda na ni manang ang haponan"

"Wala po akong gana. Salamat nlng po"

Pansin ng ina nya na magang maga ang mata ni joshua sa kakaiyak. Nalamn din nya na sila na ni Jane.Tutol ito sa dalawa kasi batang bata padin sila. At may nakalaan na kay joshua. Uo ipapa arrange marriage nya ang anak nya sa business partner nila sa Canada.

"Cge anak, labas na muna ako".

Buong gabing umiyak si joshua sa loob ng kwarto nya, hawak hawak nya ang cellphone nya habang tinititigan ang picture nilang dalawa ni jane na magkasama.

Alas 3 am na nga at kailangan na nilang pumunta ng airport.

Kaya lumabas na sya. Pag labas nya, magang maga parin ng sobra ang mga mata nya. Nagulat ang magulang nya sa pagkakita nito. Pero di na nila ito pinansin.

Nasa airport na sila. Walang ka alam alam si jane at mga kaibigan nito ang tungkol sa pag alis nya. Maliban nga kay loisa.

Habang papasok na sya sa eroplanong sasakyan nya. Umiiyak sya .

He's crying because he dont even know kung kailan sya maiakabalik sa pilipinas. Even her love one .

I feel so much pain, parang unti unti lumulubog sakit at hapdi ang puso ko. Di ko kakayaning mahiwalay sa kanya. But what can I do. Wala pakong sapat na pera para buhayin at magsama kami, besides we still young for this.

I hope all is well. Sana maintindihan nya ko. Sanaaaaaaa.

Umiyak sya ng sobra dahil sa paborito din nilang dalawa ang kantang KAHIT KAILAN BY: SOUTHBORDER

"PAM, Mahal na mahal kita. Masakit man isiping iiwan kita pero wala akong magawa kundi sumunod sa gusto ng mga magulang ko. Sana sa pagbalik ko ako parin ang mahal mo, ang mamahalin mo. Sorry Pam. I LOVE YOU SO MUCH. Hanggang sa huling pagkikita" at bumuhos ulit ang mga luha ni josh sakanyang mga mata na punong puno ng pangungulila at punong puno ng kalungkutan.

(FLASHBACK ENDS)

Maraming nangyari sakin simula nung nag migrate kami ng Canada, palagi akong umiiyak, nangungulila ako sa sa taong mahal ko. Pinag bawalan ako ng magulang ko. NO GADGETS ALLOWED kaya di ko makausap si Jane.

Dito din nag aral si loisa sa Canada pareha kami ng course na kinuha . Di ko nga din alam kong bakit eh. Sabay din kaming gagraduate nito.

Fourth year student nadin ako dito sa Harvard University. Pinakuha sakin ng magulang ko syempre Business Ad. din kasi dao balang araw ako na mag mamana ng kompanya namin. Nalaman ko din na ipapakasakal nila ako sa business partner nila.Pero di ako papayag hanggat di si jane ang makakasama ko habang buhay.

Pinapangako ko na babalikan ko talaga sya kahit anong mangyari. Pinapunta ko na din dun si jerome para mabantayan sya, tutal dun din nmn yung destined ng kanilang modeling eh.

Thaaank god at nkita na nya si jane.

Malapit na din akong grumaduate. Malapit na din akong makakauwi ng Pilipinas. Sabik na sabik nakong makita ang nag iisang prinsesa sa buhay ko.

"Hintayin mo ko jane, babalikan kita. Sana ako pa din ang mahal mo sana, kasi ikao di ka nawala sa pusot isipan ko"

Hintayin mo lang ako .