Andito ako ngayon sa Botannico Garden sa gilid ng school namin. Nakakarefresh ang hangin dito at talagang marerelax ka.
"Alam mo na ang gagawin, Mr. Sison." Hindi ko alam pero kilala ko ang boses na iyon. Kay Kenji.
"Good, hihintayin ko ang report mo. Tandaan mo, walang makakaalam lahat ng ito kung hindi. Alam mo na ang mangyayari sa iyo Mr. Emmanuel Sison" May pagbabanta sa boses nitong sambit. Nakakatakot siya. Binaba na nya ang kanyang telepono at nagsimulang umalis. Bakit ganoon magsalita si Kenji? At bakit niya kausap si Mr. Sison? May dapat ba akong malaman dito? Bago pa ako makapag isip ng kung ano. Bigla na lang tumunog ang telepono ko.
Papa calling...
"Yes pa?"
"Is this his daugther?" Bigla nalang akong kinabahan sa sinabi niya.
"Y-yes this is his daugther. W-who are you? W-where is my Dad?" Sunod sunod kung tanong.
"Miss, Im s-sorry to say this, b-but your f-father had been shot a while ago"
My knees are already shaking. I dont know what to do... my Father.
And everything went black.
Kenji's POV
"Good, hihintayin ko ang report mo. Tandaan mo, walang makakaalam lahat ng ito kung hindi. Alam mo na ang mangyayari sa iyo Mr. Emmanuel Sison"
"Sige po Mr. Yamamoto, ako na po ang bahala sa lahat"
At ibinaba ko na ang tawag. Umalis na ako sa lugar na yon at dumiretso ako sa aming silid upang kuhanin ang aking mga natitirang gamit.
'Nalaman niyo na ba ang balita?'
'Huh? Anong balita?'
'Si Bea dinala sa hospital. Nakita siya ni Kyohei sa Botanicco na walay malay!'
'What! Omy God!'
Bigla akong napatayo at pinuntahan ang mga nag uusap.
"Saang hospital dinala si Bea?" Mabilis kong tanong sa kanila.
"K-kenji sa t*****t hospital" sagot agad ng babae.
Bigla akong kinabahan sa usapan ng dalawa. Nasa Botannico Garden din si Bea. May nalaman kaya siya?
Mabilis kong pinatakbo ang aking sasakyan papunta sa hostipal.
To be continued...
