Can you try me? ~hyunlix~ ✓

Dört

İyi okumalar 💖

8 Aralık 2029

Felix

Evden çıkıp hızla kaldırıma oturdum ve gözlüklerimi takıp karşı eve baktım. Hyunjin tam 10 saniye içerisinde dışarıya çıkacaktı.
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Bum!

Hyunjin evden çıkıp çantasını sırtına astı. Sanki daha çok yakışıklı olmuştu bu gün. Saçlarını geriye atıp arkadaşlarına el kaldırdı...

"Lanet çocuk çok dakiksin!" Diye mırıldandım. Ama o her zaman böyleydi. Bir kere bile geç kaldığını görmedim şu zamana kadar.

Changbin ve Chris. Hyunjin'in en yakın arkadaşları idi. Hah bi de diğerleri var Minho, Jisung, Seungmin ve Jeongin. Seungmin ve Jeongin şu an derste olmaları lazım o ikisi benimle yaşıttı. Minho ile Jisung ise kesin okulun tenha yerlerinde yiyşiyorlardır.

Hyunjin yanlarına ilerleyip onlara sarılmış ve şakalaşarak yürümeye başlamışlardı. Onlara çaktırmadan ayaklandım ve arkalarından ilerledim.

Hyunjin,
"Of bir çocuk gördüm sanırım bir melek!"
Changbin Hyunjin'in başına vurmuş ve şakalaşmaya devam etmişlerdi.
"Nasıldı?"

Chris soru yöneltince Hyunjin alt dudağını dişlerinin arasına alıp bir kaç saniye bekledi ardından dudaklarını araladı.
"Siyah bir mini etek giymiş. Üstüne kareli gömlek! Tanrım aklımı kaçıracağım sandım bi an."

Changbin yüzünü ekşitmişti. Ona göre feminen erkeklere anlam veremiyordu. Tabiki karışmazdı ama hoş bulmuyordu.

Chris bir anda arkasını dönünce gözleri beni bulmuştu, el sallayıp yanına gelmemi isteyince kulaklıkla sanki şarkı dinliyormuş gibi kulaklıklarımı elime alıp telefonumdan müziği kaparmış gibi yaptım. Derin bir nefes alıp yanlarına ilerlediğimde kalbimin duracağını hissettim.

"Hey çocuklar, bu Yongbok. Avusturya'da yaşıyor... arada amcasının yanına gelip işlerinde yardım ediyor."

Hyunjin elini uzatıp bana baktığında derin bir nefes alıp elini sıktım ve minik bir baş selamı verdim.
"Ben Hyunjin! Memnun oldum Yongbok."
"Bende."

Changbin elini uzattığında sıkıp gülümsemiştim.
"Selam Changbin!"
"Selam Felix!"

Chris araya girmiş ve bize dönmüştü.
"İkiniz? Tanışıyor musunuz?"
Başım ile onaylamıştım. Konuşmuşluğum çok yoktu ama amcamın restoranın yanındaki komşusu olduğu için tanıyordum.

"İş yerine gelmişti bir kaç kere.."
Chris anlıyorum manasında başını sallamış ve beraber kafeye gitmemizi teklif etmişti. Onu reddetmek imkansız olduğu için sessizce başımı salladım.

İlk defa ona bu kadar yakın olmuştum. Koskoca bir gün beraberdik. Tabi beni umursamıyordu. Haklıydı. Kim 1.71 boyunda 75 kilo olan birisini umursar ki? Hayvan gibi yanaklarım vardı. Yüzüm de ki iğrenç ötesi çiller. Gözlüklerim... Kendimden nefret ediyordum. Tek istediğim ise... Hyunjin'in sabahtan beri övdüğü o çocuğun yerine geçmek!

5 Temmuz 2035

Yalvarıyorumartıkbeniengelleme:
Selamaşkım

Hyunjin: bu da ne?
Yalvarıyorum artık beni engelleme?
Lix!
Yine mi sen!

Yalvarıyorumartıkbeniengelleme:
Evet aşkım benim.
Bu gün oraya gelmemi kesinleştirdik.
Yazmasam olmazdı.