Babama 2 gün boyunca asla arka bahçeye gelmemesini söyledim gercekci olması lazım diyede bahane uydurdum. Havanin tam karanlik olmasina 1 saat kadar filan vardı,kostuk malzemelerimiz çantamızda,arkamıza bakmadan koştuk. Bi yola çıktık ve yanımızdan geçen traktörün arkasına asıldık
-Ferhat yeter bu kadar b*kunu çıkarmayalım hadi inelim dedim mırım kırım etti zorla indirdim. Yoldan uzaklaşmak için bi ıssızlığa dald ık ve artik yeter dedim bu kadar yeter. Çok yorulmuştum ferhat ta hala enerji var gibiydi ve ona çadırı kurmasını söyledim.
Herşey hazırdi ateşimizi yakmıştık, karnımızı doyurmuştuk, çadırı kurulmuştu. Uyuma vakti geldi çattı nasıl olsa yarın o kadar yol yüriyecektik. Çadıra girdik ben tam uyukuya dalıyordumki bir anda fırtına gibi bi rüzgar geldi carptı ateşimizi söndürdü,çadırı aldı gitti. Bi düşünseneze adanada fırtına hemde yaz vakti inanılır gibi deil rüzgarla birlikte hava bi anda soğudu ve deli gibi sis çöktü. Çok üşüyorduk hayatta kalma programlarini izlediğimi söylemiştim ya yapmam gerekeni biliyordum ya ates yakip korunmak ancak o kadar korkmuştukki hemen burdan gitmek istiyorduk. Çaresizce ve önümüzü görmeden yürümeye başladık. 1-2 km kadar yürüdükten sonra karşımıza yeni gibi duran ama terk edilmiş bir ev çıktı karşımıza ferhat hemen çürümüş olan kapıyı kırdı ve içeri girdi. Aptal Ferhat !! İşte herşey başlıyordu. Arkasından eve ben girdim dışarsı o kadar soğuktuki yapabilicek başka çaremiz yoktu. Ev berbattı belli eşya var ama hepsi kırık cökmüş hatta inanılmaz bi şekilde bazıları yosun tutmuştu. Ev sadece rüzgarı kesmişti hala cok üşüyorduk.
- Gel buraya bak bodrum gibi bir yere iniyo burda ısınırız dedi Ferhat. Aşağıya baktım ve neredeyse aşağı doğru inen merdiven 3-4 metreydi. Yapıcak bir şey yoktu aşağıya inmeye başladık. Çat çut sesler ve ardindan büyük bir düşme, merdivenler kırılmıştı ve yere düşmüştük. Bi 10 dk kadar bayılmışım çok büyük bir acıyla uyandım. Sol kolum sanırsam kırılmış be sağ ayak parmaklarımın 5 taneside tamamen geri dönmüstü, ferhatta hiç bir şey yoktu. Şanslı çocuk. Ferhat beni zabdetmeye çalışıyordu. Sanki o acı beynime vuruyordu kafam patlıyacak gibi oluyordu. Bir süre sonra şoka girdim ve acı hissetmemeye başladım şokun süresi yaklaşık 40 dk kadardı. Ferhat bana uyu yarin cikmanin yolunu buluruz dedi. Bodrum ayni bi inşagat yeri gibiydi sütunlar filan vardi büyük taşlar ve tuğlalar vardi .Ferhat kafami bi çuvala yasladı tam yanıma oturucakken bilmiyorum herşey çok hızlı gelişti karşıya gitti duvara bakarak oturdu. İste o an birşeyler olduğunu anladım...
