Meadow and Lions

Chapter III

Kendrick Ethan

Binabagtas ko ang daan papuntang school na basang-basa pa dahil umulan kaninang madaling-araw. Hindi umabot ang sinasakyan kong jeep dahil nagkaroon ng aksidente doon sa main road. Inagahan ko na nga para hindi ako ma-late pero may hindi pa magandang nangyari.

Nang makapasok ako sa loob ng school ay tinignan ko ang aking relong pambisig. Ayos, 7:30 pa lang ng umaga. Mamayang alas-otso pa yung first subject namin mamaya. Napangisi ako nang mapagtanto kong hindi ako mapapagalitan ni Ma'am Nora ngayong araw.

Pagkapasok ko sa loob ng classroom ay naabutan kong halos nandito na lahat ng mag kaklase ko. Eh 'di kayo na ang early bird. Napansin ko yung pinsan ni JV na si Arizona na nagbabasa. Iba talaga kapag maaral. 'Buti na lang hindi pa siya nasisiraan ng ulo. Balita ko kay JV, gabi-gabi raw nag-aaral iyang si Arizona tapos maghapon naman kapag weekends. Kung ako siguro siya, baka sumabog na ang utak ko. Maaral din naman ako pero hindi sa ganoong extent. Napailing na lang ako sa kaniya.

Busy ang mga kaibigan ko sa kani-kanilang cellphone kaya nagmuni-muni na lang ako rito sa upuan ko. Ilang draw ko nang iniisip kung anong mangyayari sa akin sa mga susunod na taon. Nago-overthink na ako ngayon dala na rin ng pressure. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Lumapit nga ako kay mama pero wala rin namang nangyari sa akin.

Malakas akong napabuntong-hininga sa mga iniisip ko, na narinig ng katabi kong si Albie. "Anong problema mo?"

Humarap ako sa kaniya at pinag-isipan ko pa kung sasabihin sa kaniya o hindi. Sa huli, napagdesisyunan ko na lang na sabihin sa kaniya. "Tungkol pa rin doon sa course na kukunin ko. Wala pa rin talaga akong maisip, e."

Tumingin siya sa itaas na tila nag-iisip. "Hmm... Ano bang gusto mong gawin sa buhay? Kahit plano lang."

Napaisip naman ako sa sinabi niya. Gusto ko lang makatulong sa pamilya ko at sa ibang tao. I want that kind of life, komportable at nakakatulong sa kapwa.

"Gusto kong magkaroon ng trabaho na makakatulong sa pamlya ko at sa ibang tao."

"Damn, bro. Ganiyan ka pala kalalim," napapangiti niyang saad. "Anong klaseng tulong ba sa ibang tao ang gusto mong gawin?"

"Gusto ko yung kapag kailangan nila ng tulong ay may magagawa ako lagi."

"Naks, ang bait talaga. Try mo kaya mag-doktor o kaya mag-pulis."

"Ewan. Pag-iisipan ko na lang ulit. Ico-consider ko na rin 'yang sinabi mo."

Nagkibit-balikat siya. "Ikaw bahala."

Nang mag-uwian ay naglakad ako papuntang sakayan dahil walang mga nakaparadang tricycle sa labas ng school. Nang makarating ako sa sakayan ay ang daming taong kapwa ko naghihintay ng masasakyan pauwi. May katabi pa akong matandang lalaki na parang hindi mapakali. Hindi ko na lamang pinansin dahil hindi ko naman siya kilala.

Habang nakatingin ako sa kalsada ay nakarinig ako ng kalabog na parang may bumagsak. Paglingon ko sa tabi ko ay nakita ko yung matandang lalaki nakahandusay na sa sahig habang sapo ang dibdib at naghahabol ng hininga. Nagkagulo ang mga tao sa paligid namin at sumisigaw ng tulong. Ako naman ay napako sa kinatatayuan ko dahil hindi ko malaman kung anong gagawin. Bago pa man ako makagalaw ay may lumapit na lalaking naka-damit pang-ospital sa matanda.

Inalis ng lalaki ang pagkakabutones ng damit ng matanda saka chineck ang pulso. Tinatanong ng lalaki ang matanda pero mukhang hindi makapagsalita ang matanda o wala ng malay. Inutusan ng lalaki ang babae na malapit sa kaniya na tumawag ng ambulansiya na siya namang sinunod.

Sinimulang gawin ng lalaki ang CPR at kami namang nasa paligid ay pinapanood ang ginagawa niya. Ginawa niya ang chest compressions nang makailang ulit hanggang dumating ang ambulansiya. Inilipat ang matanda sa stretcher mula sa pagkakahiga sa sahig saka ipinasok sa ambulansiya,