chapter 2

667 64 10
                                    

ဒီနေ့အိမ်မှာတော်တော်လေးမျက်စိနောက်နေရတယ်လူတွေလည်းအများကြီးဧည့်သည်၂ယောက်၃ယောက်လာမှာကိုဒီလေါက်ပြာယာခက်နေတာမမြင်ဖူးသေး

ပြောသာပြောနေသာကိုယ်တိုင်လည်းတစ်ချက်မှမနားရသေးဘူးသွားရတာလဲခြေတိုတော့မယ်ဘယ်လိုလူတွေလာမှာမို့လို့အဲ့လောက်အဖြစ်သဲနေတာလဲမသိဘူး

အေးလေသူ့သမီးအကြီးဆုံးစေ့စပ်ပွဲဆိုတော့လည်း

အော်ပြောစရာကျန်ခဲ့တယ်ကျွန်တော့်အဒေါ်မှာသမီးနှစ်ယောက်ရှိတယ်

sominနဲ့snowတဲ့

နှစ်ယောက်လုံးအနိုင်ကျင့်တာတော့အတူတူပဲ

"park jiminနင်ဘယ်ရောက်သွားပြန်တာလဲ"

ကြားရပါပြီမမကြီးsominရဲ့အသံ

"ဟုတ်••ဟုတ်လာပြီမမကြီး"

"ဘယ်မှာသွားသေနေတာလဲ"

မမလေးsnowအမေးကိုပြန်ဖြေလိုက်တယ်

"အိမ်အောက်မှာလုပ်စရာရှိတာတွေသွားလုပ်နေတာပါ"

"လိုက်လျှားလိုက်လျှားလျှောက်သွားမနေနဲ့ရော့အင်္ကျီတွေမီးပူတိုက်"

"ဟုတ်"

ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေးသာမီးပူထိုင်တိုက်လိုက်တယ်

ကလန်ကဆန်ပြန်လုပ်လို့ရတဲ့အခြေအနေမှမဟုတ်တာ

မီးပူထိုင်တိုက်နေတဲ့park jiminကိုကြည့်ပြီးမနာလိုမှုကလှိုက်တက်လာသည်

"မမရယ်ကြည့်ပါအုန်းအဲ့ကောင်ကယောက်ကျားလေးသာပြောသာအသားအရည်လေးကနုဖက်ပြီးခါးသေးသေးလေးနှုတ်ခမ်းကလည်းရဲနေတာပဲ"

"ဟုတ်ပအဲ့တာကြောင့်မမကအဲ့ကောင်ကိုကြည့်မရတာနေပါစေမမအခုလာတဲ့လူကြီးနဲ့ယူပြီးမှအဲ့ကောင်ကိုဘ၀ပျက်အောင်လုပ်ပြမယ်"

အမုန်းစိတ်တွေပြည့်နေတဲ့မိန်းကလေးနှစ်ယောက်နဲ့မတူစွာမီးပူတိုက်နေတဲ့ကောင်လေးကအေးချမ်းလျက်

.
.
.
At jeon အိမ်တော်,

"သားရေသွားမယ်လေ"

"ဟုတ်အဖေလာပြီ"

၀တ်လက်စအနက်​ေရာင်၀မ်းဆက်ကိုပြီးအောင်၀တ်ပြီးဆံပင်ရှည်တို့ကိုဘီးနဲ့သပ်တင်လိုက်သည်

until youWhere stories live. Discover now