chapter3

609 57 5
                                    

ပန်းတွေနားကမြက်တွေကိုနှုတ်နေတုန်းကြားလိုက်ရတဲ့ယောက်င်္ကျားလေးအသံကြောင့်လန့်သွားသည်

တစ်ခုခုဖြစ်တယ်လို့ထင်သောကြောင့်ခေါင်းပြူပြီးကြည့်လိုက်တော့ဝှီးချဲပေါ်ကပြုတ်ကျနေတဲ့လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်

အပေါ်အောက်အနက်၀တ်ထားတဲ့လူတစ်ယောက်

မျက်နှာချောချောကအလိုမကျမှုတွေအထင်းသားကြည့်ရတာဒုက္ခရောက်နေတာထင်တယ်အနားသွားမေးဖို့ဟန်ပြင်လိုက်သည်

"ဒီမှါဗျအဆင်ပြေရဲ့လားကျွန်တော်ဘာကူညီရမလဲ"

ပြီးတော့လှည့်ကြည့်တဲ့သူကြောင့်ရင်ဘတ်ထဲကဒုတ်ခနဲပဲ

"ကိုယ်ဝှီးချဲပေါ်ကကျသွားလို့ကိုယ့်ကိုကူညီလို့ရမလား"

စကားတစ်လုံးချင်းဆီကတည်ကြည်မှုနဲ့ယောက်င်္ကျားပီသမှုအပြည့်နဲ့ပြောလာတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကစွဲမက်စရာအပြည့်

"နေပါအုန်းသူ့ဆွဲထူလိုက်ရင်ငါ့ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့သူခန္ဓာကိုယ်ကဆင်နဲ့ဆိတ်😑😑"

"ဟိုလေjiခင်ဗျားကိုနိုင်ပါ့မလားမသိဘူးကျွန်တော်အိမ်ထဲလူတွေကိုသွားခေါ်ပေးရမလား"

သူ့တွေ့ချင်လို့ထွက်လာပါတယ်ဆိုမှ

"ရပါတယ်ကွာမင်းကကိုယ့်ကိုအောက်ပိုင်းသေနေတဲ့လူမို့လို့မထူချင်တာမဟုတ်လားရပါတယ်"

ယောက်င်္ကျားမာယာသဲကိုးဖြာမဟုတ်ပါဘူးမသိဘူးကွာထုတ်သုံးသင့်ရင်သုံးရမှာပဲ

"မဟုတ်ပါဘူးjiကအဲ့လိုသဘောပြောတာမဟုတ်ပါဘူးလာလာထနော်"

သူ့ပုခုံးကိုထိတွေ့လာတဲ့လက်လေးကကြက်သီးလေးတွေထလာတဲ့အထိပြုစားနိုင်လွန်းတယ်

jeon jungkookမင်းကတော့လက်လေးနဲ့ထိတာတောင်အဲ့လိုလောက်ဖြစ်နေလိုက်

သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုမနိုင်တနိုင်ဆွဲမလိုက်တော့အမလေးလေးလိုက်တာ

ခန္ဓာကိုယ်တင်ကြီးတာမဟုတ်ဘူးအရပ်ကလည်းအရှည်ကြီးပဲ

နောက်ဆုံးတော့ဝှီးချဲပေါ်ကိုအောင်မြင်စွာတင်နိုင်သွားသည်

until youWhere stories live. Discover now