NB|An enviable love story

3'

Lale'
Nisa'yla avm'ye gitmiştik alışveriş falan derkeeeen havanın karardığını yeni fark etmiştim ve saate baktığımda 10'a geliyordu

Lale:Nisooşş saat 10'a gelmiş hadi gidelim artık
Nisa:Kankaa biz o kadar saat burda ne yaptık vakit nasıl geçti hiç anlamadım
Lale:Hahahaha evet,aslında elimizdeki poşetlere bakarsak vaktin nasıl geçtiğini anlayabiliriz

diyince nisa elimizdeki 10'a yakın poşete bakınca aynı anda gülmeye başladık ve avm'den çıkıp motora doğru ilerledik elimizde kask da olunca poşetlerle ikisini taşımak zor oluyordu hemen kasklarımızı kafamıza geçirip motora bindik ve nisa her zamanki gibi rahat durmuyor,egzoz sesiyle herkesin bize bakmasını sağlıyordu nisa bunu bilerek yapmıyordu,zevk alıyor bu sesten biliyorum ama herkes kötü kötü bakınca bazen motoru kenara çektirip ağız burun bize dalacaklar diye de korkmuyor değilim yani bunu nisa'ya söylersem arabaları bizzat kendisi kenara çektirip onlara ağız burun girişir bunu da biliyorum ondan dolayı ses etmiyodum yaklaşık 40 dakikalık yolculuğumuzun ardından evimize yaklaşmıştık tam sağa dönecekken arkadan bize bir arabanın çarpması sonucunda önümüzden geçen kediye çarptık olayın şokuyla ne yapacağım bilmeden kalakaldım nisa hemen motoru durdurup kenara çekti.
Olayı şu an idrak etmiştim,nisa'nın nasıl tepki vereceğini az çok tahmin ediyordum,nisa 3 yıl önce yanlışlıkla bir köpeğe çarpmıştı köpek ölümden dönmüştü ve bu olayın etkisinden epey bir süre çıkamamıştı 1 ay boyunca kendine gelemedi,kabuslar görmeye başladı,1 sene boyunca motora binememişti gerçekten çok kötü zamanlar geçirmiştik ve şu an ne yapacağımı bilemiyodum.Ben ne yapacağımı düşünürken nisa'nın hıçkırık sesleriyle kendimi geldim ve hemen nisanın yanına koştum kediyi kucağını almış ağlıyordu elim ayağım birbirine dolanmıştı yanımıza iki tane erkek geldi büyük ihtimalle bize arkadan çarpan arabanın sahipleriydu nisa onları görünce bağırmaya başladı

Nisa:Ya siz ne yaptığınızı sanıyosunuz kedi ölebilirdi
iki çocuktan mavi gözlü olan galiba nisa'yı tanıyodu
Barış:Nisa? bir şeyiniz var mı çok özür dileriz
Nisa:Barış?
bana bakıp iyi olduğumu görünce "bizim bir şeyimiz yok ama kedi"

diyip cümlesini tamamlayamadan hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı ben de hemen nisa'ya sarıldım şu an o kadar çok korkuyodum ki aynı şeyleri yaşarız diye.Sonra nisa hemen yerden kalkıp

Nisa:sizinle sonra görüşeceğiz!ama kediyi hemen bir veterinere götürmemiz gerekiyo!
adının barış olduğunu ögrendiğim mavi gözlü çocuk telaşlı bir şekilde konuşmaya başladı onlar da korkmuş gözüküyordu
Barış:Tamam tamam,sakin ol Berkan'ın abisi veteriner onun kliniğine gidelim hadi

dedi ve şu an başka veteriner bulmakla uğraşmamak için kabul ettim zaten nisa'nın konuşacak hali yoktu
Lale:Tamam hadi gidelim
Nisa kanlar içinde olan küçük kediyi kucağıma bırakıp "Sen onlarla git ben motorla arkanızdan gelicem." dedi zar zor cidden hiç hali yoktu,çok kötü gözüküyordu

Lale:Nisa olmaz bu halde motor kullanamazsın
Barış:Nisa'yı ben götürürüm Berkan da seni götürsün
dedi barış ben de kabul etmek zorunda kaldım çünkü başka çaremiz yoktu,koşarak arabaya bindik.Kedi ölmesin diye içimden dualar ediyodum ölürse nisa'yı toplamamız hiç kolay olmazdı.Ben ağlarken Berkan denilen çocuk konuşmaya başladı

Berkan:Tamam sakin ol,ağlama kedi iyileşicek sana söz veriyorum
Lale:Söz mü?
dedim ağlak bir sesle
Berkan:Söz ama sen de ağlama artık arkadaşın seni böyle görmesin, gördüğüm kadarıyla çok fazla etkilendi
Lale:Önceden de buna benzer bir olay yaşamıştık Nisa bir köpeğe çarpmıştı,çok kötü zamanlar geçirdik hatta nisa 1 sene motor kullanmadı,kullanamadı...

diyip cümlemi tamamlayamadan o zamanlar aklıma geldi ve ağlamaya başladım Berkan da galiba ağlayıp rahatlayacağımı düşündüğü için veya uğraşmak istemediği için bir şey demedi zaten kliniğe gelmiştik.
Barış'
Motoru sürüyordum ama dikkatsizliğimizden dolayı bize içimden küfürler ediyordum arkadan gelen seslerden Nisa'nın ağladığını anlamam uzun sürmedi bir şey desem de duymayacaktı bir şey demedim zaten gelmiştik kliniğe.Nisa hemen motordan indi ben de indim kaskın'ı bir hışımla çıkardı, ben de çıkardım çıkarmamla yüzüme yediğim yumruk bir olmuştu. Şu an nisa bildiğiniz beni dövüyordu karşılık vermedim hem haksızdık hem de karşımda bir kadın vardı ona el kaldıramazdım