~Sabah~
Güneşin ışıkları odamı aydınlatmasıyla derin bir nefes aldım. Etrafa bakıp gözlerimi geri kapattım. Tekrar gözlerimi açıp telefonumu elime aldım.
"Gamzelim kişisinden 2 mesaj"
Ekrandaki ismi görünce yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı. Bildirimin üstüne tıkladım.
Gamzelim:Günaydın gözlerinde kaybolduğum gülüşünde eridiğim kadın.
Gamzelim:Umarım hazırsındır çünkü yoldayım.
Ne demek yoldayım ya nereye geliyordu ki. Ayrıca planda yapmamıştık. Ben derin derin düşüncelere dalmışken zilin sesi melodik bir şekilde kulağıma ulaştı. Yataktan kalktım. Evde kimse yoktu. Oflayarak aşağı indim ve kapıyı açtım. Elinde bir demet gül ile Yusuf karşımdaydı. Üstüme baktı. Kahkaha attı. Aynada kendime baktım. Saçlarım dağılmış pandalı bir pijama ile karşısındaydım. Yusuf yanağımdan öptü.
-Her halinle güzelsin biliyorsun demi.
Söylediğine göz devirdim. Bu halde beni nasıl güzel buluyordu acaba.
-İçeri geçeyim mi artık?
Yusufa baktım. Niye kapıda tutuyorsam.
-Sen ayılamamışsın.
Yusuf içeri geçti.
-E valizin nerde?
Kapıyı kapatıp Yusuf'a döndüm.
-Ne valizi?
-Gülüm bak kaç saattir şu soğukta dışarıdayım. Ailenin evden gitmesini bekledim. Buraya seni almaya daha doğrusu kaçırmaya geldim.
Yusuf'a şaşkın şaşkın bakmaya başladım. Bana bakıp güldü ve elimi tuttu. Odama çıkardı.
-Güzelmiş odan
-Sağol seninle daha güzel oldu tabi o ayrı.
Yusuf kahkaha attı. Kahkahası o kadar güzeldi ki. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Bakımlarımı yaptım. Dolabımın karşısına geçtim. Uzun bordo kazağımı aldım. Küpelerimi ve kemerimi de aldım. Yatağa bıraktım. Yusuf'a döndüm. Bana bakıyordu. Yüzümle işaret yaptım.
-Ne
-Odadan çıkacak mısın?
-Niye?
-Yusuf giyinicem.
-Tamam yanımda da giyinebilirsin. Hatta bende giydirebilirim.
Diyip sırıttı.
-Hadi şakanın sırası değil.
-Şaka yapmıyorum.
Belimden tutup kendine çekti. Kucağına oturmamı sağlamıştı. Boynumdan öptü. Kokumu içine çekti.
-Çok özledim seni bırak tadını çıkarayım.
Boynumdan öpmeye devam etti. Gülümsedim. Boynumdan köprücük kemiklerime geldi. Durmalıydı. Abimler gelebilirdi.
-Yusuf dur.
Tabiki dinlemedi.
-Yusuf dur abimler gelebilir.
Yusuf nefes verdi. Öpmeyi bıraktı. Sarıldı. Kafasını göğsüme koydu.
-Burdan gidicez ve ben karımı istediğim her an öpeceğim.
-Karımı derken?
-Evlenicez. Neyse hadi giyin çıkalım. Daha nikah tarihi alıcaz.
-Yusuf benim niye bu olaylardan haberim yok acaba?
