Kaosun çocuğuydu Kardelen.
Yok etmek onun en büyük hazzıydı.
Ondan daha güçlü birine tahammül etmezdi.
Okuluna gelen bir grup öğrenciye savaş açtığında ne kaybedeninin ne de kazananın o olacağından habersizdi.
O her gün tatmadığı duyguları öğreni...
Son zamanlarda sevilmeyen çocuklarla takılıyorsun Gerçekte hiç sevmediğin ve hiç güvenmediğin o çocuklarla Fakat manyetiksin, bütün iğneleri topluyorsun Asla hiçbir şey vaat etmiyorsun Telefon çaldığında açmıyorsun Bu kadar acınası olma, sadece aç ve şarkı söyle
4. Bölüm: "Yüzleşme"
Benliğim bana karşı duran herkesi ayaklarının altına almak isterken çürümüş ruhumun kokusunu alabiliyordum, herhangi birinin almaması içinde bir yaşam mücadelesi içindeydim. Evdeki yaşamımın aksine dışarda hep kendimi kanıtlamaya çalışarak geçiyordum, eksiliğimi kapattığımı çoğu zaman düşünsem de şimdi bir darbe yemiştim.
Annemin darbesi dizlerimin üzerinde çökmeme neden olurken ona savaş açacak kadar kendimi güçlü hissetmiyordum, istersem kurduğu yalandan hayatını alt üst edebilirdim ama bunun da bana düşen bir maliyeti olacaktı. Bu maliyeti kaldırabileceğimi önce kendime ispat etmeliydim; beni şimdi annemle vuracak çok insan tanıyordum. Belki de biraz daha beklemeli, hiç yapmadığım kadar fazla düşünmeliydim.
Bugün cumaydı, dün okula gelmemiş ve ağabeyimle vakit geçirmiştim.
Hafta sonuna bir gün kala okula girerken montumu boğazıma kadar çekmiş, var olan gücümle okula adım atmıştım. İlk iki ders beden eğitimi olduğundan eşofmanlarla okula gelmiştim, dersin başlamasına çok az vakit kala okula girdiğim için bahçede fazlaca bir sessizlik hakimdi. Herkesin iki gün önce olanlar hakkında hala fikirlerinin taze olduğunu biliyordum, Ferda'dan öğrendiğime göre ortalığa birçok da teori atılmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Spor salonu katına indiğimde eşyalarımı bırakmak için soyunma odasına girdiğimde sınıftaki kızların voleybol takımlarını giydiğini gördüm. "Şükür geldin," dedi, Ferda soyunma odasına girmemle. "Ne oluyor?" diye sordum, dolabıma ilerlerken. "Hoca haber yolladı, voleybol maçı yapacakmışız."
Dolabımın anahtarını çantamdan çıkardım, o sırada İzel ve Gülçin'in hızlıca soyunma odasından ayrıldıklarını gördüm. "Hiç de havamda değilim," diye mırıldandım, dolabı açarken. "Umarım bunlarla aynı takımda olmayız," dediğimde başını iki yana salladı. "Takımları da söyledi, onlar karşı takımlar."
"İyi bari," diye konuştum, çantamı dolaba koyarken.
"Neyse ben ısınmaya gidiyorum," dedi, Ferda. "Sen de acele et."
Onu onayladıktan sonra Ferda soyunma odasından çıktı. Dolaptaki sıfır kol sarı yeşil sıfır kol tişörtü ve yeşil şortunu aldım. Kabinlerden birine girip giyindiğimde hafifçe üşümüştüm, hava oldukça soğuktu. Çıkardıklarımı dolaba koyduktan sonra uzun dizime kadar uzanan beyaz çoraplarımı giydi ve ardından ayakkabılarımı giydim. Su şişemi ve telefonumu elime alıp soyunma odasından çıktığımda hocanın sesi buraya kadar geliyordu.
