Kabanata 24

63 2 0
                                    

🔞

Kabanata 24

Baguio

Tahimik lang buong biyahe hanggang sa makarating kami sa condo bumaba agad ako. Pumasok na ako ng elevator paakyat sa tamang floor pagkalapag ko palang ng purse sa kama humiga agad ako pero tumunog ang cellphone ko. Kaya walang tingin-tingin na kinuha ko iyon sa loob ng bag para sagutin.

"Hello?" I closed my eyes as I massage my forehead.

[Are you home now?] it's Xian's voice that's why I opened my eyes.

"Yes, I just got home. And why are you calling? I thought you were busy directing." bumangon na ako sa kama para makausap siya ng maayos.

[We'll start filming in five minutes that's why I called you first. You didn't kill the human earlier, right?] usisa niya.

Matagal bago ako nakasagot at napairap nalang sa kawalan.

[Hey, Lucia?]

"Don't worry, your men is a bit safe." I mocked.

I heard him sigh.

[A bit? What do you mean a bit?]

"I only drink his blood, I'm thirsty and this is your fault! Alam mo naman na ganoon ako!"

[Good... atleast, you didn't kill him that's enough for me.] aniya at parang nakahinga pa ng maluwag sa ginawa ko.

Uminom lang naman ako ng kaunti saka hindi ko naman dinamihan, ah?!

"Matutulog na ako, bye!" saka ko inis na pinatay yung tawag.

...

Makalipas ang isang araw inabala ko lang ang sarili ko sa trabaho na halos mag hapon at walang tigil. Dahil marami akong ang inaprubahan na mga iba kong designer na pwedeng i-runway sa gaganapin na first ever big event ng LV clothing brand, not Louis Vuitton it's Lucy Valerdo.

Kinabukasan sikat ng araw ang gumising sa akin kaya nag mulat nalang ako ng mata. But I almost jumped onto the bed when I saw Xian's familiar volume as her back was directly leaning against the wall. Madilim ang mga matang nakatingin sa akin at nakacross-arms pa ito.

"What are you doing here?" umayos na ako ng upo sa kama at tiningnan siya.

"Why did you hang up on me?" his face darkened.

I rolled my eyes.

"Kahapon pa yon, ah? Bat' ngayon ka lang nag react. Ano late reaction ganoon?" I stood up as the same time he seriously walked towards to me.

"It's because I think your ignoring me. And you didn't respond to all my text and calls. Are you that busy?" his brows furrowed.

"Hindi ko napansin, and yes I am busy to my upcoming event for the next week." I reasoned.

Kahit meron naman akong time na sagutin siya hindi ko lang ginagawa dahil nakakainis siya! Mabilis naman akong mag trabaho at iginugol ko halos lahat ng time ko para tapos agad at makapag club sa gabi.

I turned my back on him before heading straight to the bathroom to shower and do my daily morning routine, thankfully because he didn't follow me here in the bathroom. When I finished, I would have opened the door of someone who had already opened it for me.

Xian while his face was dark he was just seriously looking at me. Pero kalaunan mabilis na pumasok sa loob kasabay ng pag dala sa akin kaya napasandal na ako sa pader sa lakas ng impak na ikinagulat ko.

"Don't leave me like that, and of course don't ignore me. I know you're not that busy so you have time to pick up the phone and answer me." he surely said, na para bang nandoon siya nung mga panahon na iyon.

The Counterfeit Emotions (Immortal Ancient Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon