PORGOLA (b×b)

TANIMAK VE HATIRLAMAK

Merhaba, öncelikle hikayemi okuduğumuz için teşekkür ederim 😍

Çok fazla betimleme yapıyorum biliyorum ama karakterin duygus unu yansıtmanın en iyi yolu bu. Eğer bir öneriniz varsa lütfen çekinmeden yorumlara Yazın 🥰
.
.
Okumaya devam edebilirsin 🎉🎉🎉 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Kapının değilinden bakmayı sürdürdüm. Aslında bunu hiç beklemiyordum.

Kapının önünde daha fazla bekleyemezdim ve kapıyı açtım.

Kapının çıkardığı rüzgar ve o parfüm kokusu burnuma doldu.

Onu gördüğümde gözüme takılan ilk şey 'Davranışı' idi. Çünkü...çok yıpranmış ama belli etmeyen birine benziyordu. Sanki, aşk acısını içine atan ve o acı bir türlü içinde çürümeyen biriydi. Üstünde siyah bir ceket, altında bir tişört, ayakkabıları...gözlüğü...herşey siyahtı.

Bana gözlerini dikmiş öylece bakıyordu...
Bir süre öyle bakıştık. Ve cesaretimi toplayıp...
Hürkan:Merhaba...içeri gelsene..

Ömer:...

Sessizce durdu sadece...içeri yavaşça geçti ve ceketini askılıga asmak için aldım...

Ama...ceketinin içindeki parfüm...
Biraz leylak ve biraz erkeksi bir koku vardı.

O içeri giderken bir süre o ceketi kokladım. Tüm ciğerlerime kadar çektim. Neden bilmiyordum ama bunlar...bu tavırlar...koku...bana hatırlatıyordu birşeyleri ama...bilmiyordum.

Ömer: beni bekleticek misin?

Hürkan: g-geliyorum..

Ceketi astım ve salona doğru yürüdüm. Salonda hiçte rahat bir biçimde olmayarak oturuyordu.

Hürkan: rahat ol benim evin senin evinmiş gibi takıl.

Sanki bu cümleyi bekliyormuş g-
Rahatça oturdu ve benim konuşmamı beklercesine bana baktı.

O bakış.
.
.
.
Sanki. Yılların acısını gözlerinin içindeki alevle anlatır gibiydi. Yaralıydı. Sanırım sevgilisinden veya onun gibi bişeyden ayrılmıştı.. ama bu ayrılık içinde bir acı findanını çıkaracak kadar olmuştu.

Beni alakadar etmezdi zaten.

Hürkan: merhaba tekrardan.

Ömer: sanada merhaba. Peki kendini tanıt bakalım...

Söylememesi gereken birşeyi söylemiş gibiydi. Acı boğazını düğümleyecek kadar...

Hürkan: ben tanıtırım kendimi de..sen iyi misin?..

Ömer: eee şey sevgilimden 1 yıl kadar önce ayrılmıştım...hala içim acıyor. Rüyalarıma giriyor...heryerde onu görüyorum. Hani derler ya, ordasın ama dokunamıyorum diye. Benimde içimde öyle bir yara var.
Bir türlü kabuk bağlamayan.
İçi dolmayan.
İyileşmeyen bir yara var... Neyse,sana hayatımı kustum az önce..