PORGOLA (b×b)

PEKİŞTİRMEK

Bu bölüm aşırı aşırı aşırı cringe olucak...o yüzden beni mazur görün ✨
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Hürkanın gözünden(yine):

Gözlerimin üzerinde bir et duvarı vardı. Kirpiklerim sanki uçup gidecek gibi zayıf ve narindi. Gözümü kaşındırıyordu. Sanki uyanmamı istermiş gibi.

Bir bel acısıyla uyandım. Hastahane köşelerinde kalmaya alışkın olduğum için bu benim için pek sorun değildi.

Gözlerimi açtığım an ,Gözleri dolmuş ve yüzü kıpkırmızı olmuş bir Ömer beklemiyordum.

Ona doğru baktım. Oda bana baktı uykulu gözlerle.

Ömer hemen toparlandı ve birşeyler söyledi.

Ömer: hürkan...sen. UYANMIŞSIN !

Hürkan: evet bugünde ölemedik tüh.

Ömer bana göz devirdi ve bana sarıldı...

O sarılış...

Sanki..

.

.

Sanki beni önemsiyormuşcasına sarıldı. Sımsıcaktı. Kasları ince tişörtüme değiyordu.

Benim kalbim küt küt atıyordu.

Ama neden? Neden bu daha dün tanıdığım adama bu kadar sevgi besliyordum?

Nedeni ne..?

Neden..

Düşüncelere dalmışken Ömer beni dürtükledi.

Ömer: evdeyken bir anda başını tuttun ve bayıldın. Bende seni öyle bırakmamak için hastahaneye getirdim. Galiba baş ağrısı için ilaç kullanıyorsun,uzun zamandır hemde?.

Hürkan: ım evet. 1 yıldır böyle oluyor.

Ömer duraksadı. Bana acıyan gözlerle baktı. Devam etti...

Ömer: peki evde biri var mıydı?
Yani sen bayılırken evde biri var mıydı,bu hastalığını bilen?

Bir gerçek kafama dank etmişti.

KAANI EVDE BIRAKMIŞTIM!

KAAN EVDE UYUYORDU!

HSKTR!

Ömer: bişey mi dedin?

Hürkan: yok yok eee evde biri vardı da. Onu evde unuttum ve beni merak etmiştir şimdi.

Ömer: tamam..

Telefonumu yanımda bulunan masadan aldım. Hemen kaanı aradım.

Dııtttt..dıttttt..dııııt

Kaan: OLM NERDEYDİN?! KAÇ SAATTİR SENİ ARAMAKTAN KOMŞULARLA YEMEK YEDİK LAN!

Hürkan: ya olm hastanedeyim iş- UPS..

Kaan: NE?! HASTANEDE NE İŞİN VAR? BİRŞEY Mİ OLDU SANA YOKSA?

Hürkan: yok bişey olmadı bana. Sadece bayılmışım o kadar.

Kaan: SEN MAL MISIN NEDEN BANA HABER VERMEDİN? .
.

.
.

Kaanla konuşurken. Ömer birden bana baktı ve elimden telefonu aldı.

Kaanla sert bir biçimde konuştu. Ama haklıydı. Yoksa anlamayacaktı durumun ne kadar gereksiz olduğunu? Kaan sakinleşti ve sakince biraz konuştular.

Telefonu geri bana verdi ve...
Bana baktı...

Benim elimi tuttu...
Fısıldayarak konuştu..

Ömer: hürkan.. artık sana söylemenin zamanı geldi.

Bunca zamandır senden sakladığım şeyi söylemenin..

Hürkan: e-evet?

Ömer: ben...seni-

Doktor bir anda içeri geldi ve Ömer elimi bırakmak zorunda kaldı.

Doktor durumumu söyledi ve taburcu edilebileceğimi söyledi.

Ömer'in arabasına bindik.

Bir range-rover arabaya(!)?!

Ağzım açık kaldı ama belli etmemek için çok geçti.

O da bana güldü ve arabaya binip eve döndük.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Yolda sadece nefes alış veriş yerimiz duyuluyordu.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bir anda arabayı durdurdu ve beni öptü.
.
.
.
.
Onun öpüşü sanki bir yavrunun anne sevgisi gibiydi. Şefkat ve mutluluk..
Öpmeyi bıraktı ve;

Ömer: geçmiş olsun.. iyiki birşey olmadı sana...

Hürkan: ...

Beynim karman çorman dı
Artık herşey eskisi gibi olmayacaktı.

Ömer beni seviyordu..

Ve bende sanırım onu seviyordum...

-----------------------------------------------------------
Uwu en güzel yerde kestim hpgğnpğnğ

Sizce nasıl gidiyor?

Veeeee size bir teşekkür etmek isterim. 😍💅🏼✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩 Gerçekten size çok teşekkür ederim. Tam 100 oy almışız ve bayağı okunma aldık.

Ve sizin sayenizde belki porçay veya hugola bile bunu okur he? 😍

Bu arada kapak fotoğrafı fikirlerine açığım. Özelden yazabilirsiniz 💫.

Bb at hırzılarıııı🤩