the snow ball

Bibliotheek

Ze kwamen een poort tegen van het dorp.
Daar stond een bord van een zuurstok gemaakt waar er elfendorp op stond.
Ze deden die poort open en zagen allerlei kleine mensjes druk aan het wandelen van het éne naar het andere.
Ze waren zelfs nog kleiner dan Zoë.
Zoë ging naar een elfje en begon op haar knieën te zitten en vroeg waar we zijn.
Een elfje begon luid te roepen: MENSENNNNNNN!!!!!
Iedereen keek naar hun en renden naar hun huisje.
Er stond niemand meer buiten.
Alleen nog maar cadeautjes die ze hebben laten vallen.
De meisjes begonnen raar te kijken naar elkaar alsof ze nog nooit eerder mensen hadden gezien dachten ze in hun hoofd.
Een meisje begon voorzichtig naar buiten en gingen naar de meisjes en begon ze aan te staren.
Ze wisten niet precies wat ze moesten zeggen.
Plots roept het elfje met een piep stemmetje dat ze veilig zijn.
De andere elfjes begonnen voorzichtig ook naar buiten te komen.
Het elfje waar Zoë vroeg waar ze zijn kwam naar de meisjes en zei:' Jullie zijn in elfendorp.'
Een iets grotere elfje dat wat zwaarder was kwam naar hun toe en zei dat ze mee moesten komen.
Een elfje deed een feur open van een gebouw.
De meisjes kruipen naar binnen.
Daar stond een tafel en stoeltjes.
Ze gingen op hun knieën zitten en het elfje op een stoel.

De elf voorstelde zichzelf en zei dat het de dericteur was van de stad.
Zijn naam was jingle.
Hij vroeg ons hoe wij precies terecht gekomen zijn.
Ylana haalde de sneeuwbal uit en leg het op tafel.
Jingle was aan het denken en zei dat die ooit eerder geeft gezien maar niet wist van waar.
Hij ging naar een lokaal waar duizenden boeken stonden en ging op een karretje te staan en ging naar boven.
De meisjes hadden nog nooit zoveel boeken gezien.
Toen nam hij een boek en ging terug naar de tafel met de stoeltjes.
Hij begon in de inhoud te kijken en ging naar de pagina.
Toen hij schrokkend naar de pagina kijkt.