Araf

3.Bölüm "Acea"

Fallon

Dün gece neler olmuştu öyle? Bazen gerçekten her şeyi sorguluyorum. Hayır yani neden ben? Ben normal bir genç kızım. Normal bir genç kız! Ne olurdu hayatım diğerlerinin ki gibi normal olsaydı? Hayatımda şu ana kadar yaşadığım bir sürü garip olay var. Ama dün yaşanan şeyler hakkında en ufak bir fikrim bile yok. O adam kim ve neden hep onu görüyorum. Gerçi hep dediğimde 2 kere ama... Aması yok Fallon tesadüfler normal şeylerdir. Yani senin gibi garip değil. Belki de hayatım düzeliyordur.

"Falon kalk hadi."

Nasıl yani bağırmayacak mıydı?

"Kalk hadi!"

Gözlerimi devirdim. Ne bekliyordum ki, bağırmayacağını falan mı? Tabi ki bağıracaktı. Oflayarak kalktım ve yüzümü yıkadım.

"Geç kalacaksın!"

"Merak etme kalmam."

Üzerime hemen bir tişört ve pantolon giyip anneme hiçbir şey söylemeden çıktım. Bu sefer şarkı dinlemiyorum sadece kafamın içindeki düşünceler ve rüzgarın cılız uğultusu vardı. Düşüncelerimle boğuşurken sonunda kafeye geldim. Ida'ya bakındım ama kimse yoktu.

"Ida!?"

"Ha Fallon erkencisin."

Ida daha kafeye yeni giriyordu. 

"Erkenci miyim ama saat -saatime baktım 08.30- 08.30 mu? Ama evden çıktığımda 08.30'du"

"Fallon gerçekten iyi değilsin tatlım. Senin için izin almamı ister misin?"

"Hayır... hayır gerek yok."

"Sen öyle diyorsan."

Bana yan gözle bakıyordu bir şey söylemek ister gibi bir hali vardı.

"Ida ne söyleyeceksen söyle."

"Dünkü adam diyorum. Çok iyi değil miydi?"

"Evet, şüpheli bir şekilde çok iyiydi."

Ida göz devirdi.

"Onu demiyorum. Çok yakışıklıydı."

"Banane Ida. Hem bence en az bir 40 yaşında."

"Ama be-"

"Ida oturup dün geceki garip adamı konuşmak istemiyorum. Lütfen başım ağrıyor."

"Ya ne zamandır?"

"Of Ida dünden beri ağrıyor."

"Anladım..."

Yine her şey aynı geçiyordu. Tek fark bugün daha geç kapatacaktık. Çok fazla iş vardı. Ida ile işleri bölüştük.  O bulaşıkları kurulayacaktı bende yıkayacaktım. Bulaşıkları yıkamaya başladım fakat su o kadar sıcaktı ki elim cayır cayır yanıyordu. 

"Bu su neden böyle? Delireceğim şimdi!"

"Ne olmuş suya? Nasılmış su?"

"Ida sen bugün biraz fazla mı sorgucusun?"

"Sana da yaranamıyoruz Fallon. Sadece bir şey sordum."

"Bilmiyorum sıcak, yakıyor."

Ida musluğu çevirdi. AH TANRIM! Elimi hızlıca çektim ve elimdeki bardak yere düştü. Elim kızarmıştı.

"Ida sen deli misin? Yaktın beni!"

"Özür dilerim yanlış tarafa çevirmişim. Gel krem sürüp saralım."

Ofladım. Ida yürümeye başlayınca peşinden ilerleyip karşısına oturdum. Ida hemen krem sürüp sardı.

"Uzun süre açma."

"Ne kadar bir uzun süre?"

"Çıkarman gerektiğinde ben sana haber veririm. Tamam artık sen git ben hallederim."

Ida'ya ne oluyordu böyle? Neden böyle garip davranıyordu? Kaşlarımı çattım.

"Bakma öyle. Hadi git hallederim ben dedim ya."

"İyi peki. İyi geceler."

"İyi geceler."

Cafeden çıktım eve gitmek yerine karşı kaldırıma çalılıkların arkasına saklandım. Koşan ve bana yaklaşan adım seslerini duydum. Bu dünkü adamdı. Garde miydi neydi. Kafeye girmesiyle kaşlarımı çattım yavaş adımlarla kafeye yaklaştım. Arka tarafta Ida ve Garde'nin sesleri geliyordu. Duyabilmek için onlara yaklaştım ama başka bir dilde konuşuyorlardı sanki.

"De ce m-ai sunat la ora asta?"

"Garde despre el."

"Sau este puterea?"

"Da."

"Care?"

-arkadaşlar burası farklı dil farkındayım bilerek çevirmedim çünkü spoiler oluyor iyi okumalar-

"Acea."-su-

Ne diyordu ki bunlar? Hangi dildi bu? Ne hakkında konuşuyorlardı? Ayrıca ne ara arka taraflarda buluşacak kadar samimi olmuştu? Neler dönüyordu burada?

Selamlaaaaar. Nasılsınız umarım iyisinizdir. Ben iyiyim merak edenler için. Bu bölüm biraz kısa oldu farkındayım ama paylaşmak istedim. Umarım beğenmişsinizdir. Nasıl gidiyor hayatınız? Derslerinize katılıyor musunuz? Evde nasıl vakit geçiriyorsunuz? Sizce ne zaman bu virüs biter? Yoksa bitmez mi O_O Umarım biter çünkü artık gerçekten okula gitmek istiyorum. Neyse çok uzattım. Öptüm canlarım :3

-Yazarcık