[ON HOLD] Whatever It Takes | ✍︎

𝐓𝐡𝐞 𝐕𝐞𝐥𝐯𝐞𝐭 𝐋𝐨𝐮𝐧𝐠𝐞

•••

Ik open de achteringang van het zandbruine stenen gebouw en stap de schaars verlichte club binnen dat eens een mooi theater is geweest.

De theatervoorstellingen hebben plaats gemaakt voor stripacts — al zijn het nog steeds voorstellingen, alleen is het nu met heel wat minder kleding. Ronde booths hebben de eindeloze rijen stoelen vervangen en het balkon — dat het overgrote deel van de bovenverdieping inneemt — is omgetoverd tot openbare ruimtes met zitplaatsen die zicht geven op beide podiums, en heeft natuurlijk de privé loges die elk groot theaterzaal heeft.

De loges zoals ze vroeger waren — die meestal door de rijken werden gehuurd om het beste zicht op het toneel te krijgen — dienen nu als privé kamers die afgeschermd zijn van de rest van de club. Daar zorgt het glas voor waar je vanuit de loge wel de club in kunt kijken, maar mensen die beneden staan kunnen niet in de loge kijken.

Dat maakt dat de loges erg gewild zijn. Gasten kunnen deze namelijk huren om een privé-dans van een van de danseressen te krijgen.

Hoe vaak ik al wel niet een lapdance in een van die loges heb moeten doen...

Het gebouw heeft nog altijd veel van zijn authentieke details behouden, wat na mijn mening de club toch wat extra sfeer geeft — voor zover dat kan in een stripclub.

Gelukkig vallen we niet onder de ordinaire clubs en worden we zelfs gezien als een van de high-end stripclubs van The Big Apple.

De meeste gasten die hier dan ook binnendruppelen zijn rijke zakenlui, wat voor de meesten van ons goed uitkomt. De meeste meiden die hier werken hebben net als ik torenhoge schulden en proberen die af te lossen door hun danskunsten te laten zien — al is het in weinig tot geen kleding.

The Velvet Lounge is inmiddels als een tweede thuis voor me geworden met de hoeveelheid uren die ik hier doorbreng. Meerdere avonden per week sta ik op het podium om stripacts uit te voeren en dat is ook precies de reden waarom ik Easton niet vertel over deze baan.

Ik weet dat hij volledig uit zijn plaat zal schieten als hij er ooit achterkomt wat ik nog meer doe om het geld te verdienen dat ik zo hard nodig heb.

Ik had het ook slechter kunnen treffen qua werkplek. Het had niet veel gescheeld of ik was bij de Naughty Palace beland — een andere grote stripclub hier in de stad waarvan ik vermoed dat er daar niet enkel wordt gestript, als je begrijpt wat ik bedoel.

Eigenlijk heb ik geluk gehad dat Dinah — de eigenaresse van The Velvet Lounge — me had aangenomen toen ik hier op een late middag belandde.

Ik dacht dat het een gewone bar was toen ik de gevel van het gebouw zag, maar eenmaal binnen besefte ik me dat ik een stripclub was binnengelopen.

Maar ze hadden hier alcohol en dat was precies wat ik op dat moment nodig had.

Dus ging ik stug aan de bar zitten, bestelde een cocktail en trok me niks aan van de dame in haar ultrakorte kleding die aan de paal hing en de mannen die daarom heen zaten en geld naar haar smeten, samen met hun dronken gejoel.

Kort daarvoor had ik een niet zo'n leuk telefoongesprek gehad met mijn ouders, die tussen neus en lippen door hadden verteld hoe diep ze in de schulden zaten.

Ik wist dat ze schulden hadden en de reden daarvoor was meer dan logisch binnen ons gezin. Maar toen ik hoorde hoeveel het was, zakte de moed me in de schoenen.

Ik was een laatstejaars studente met een studiebeurs en werkte destijds in mijn vrije uren bij in de bibliotheek van de campus. Daarmee zou ik nog geen fractie van het geld bij elkaar krijgen die nodig was om de schulden af te betalen, dus kwam ik uiteindelijk hier terecht.